Het lust-hof der zielen, beplant met verscheiden soorten van geestelijke gezangen

Heilige begeerte, om, door des Heeren genaade,
met God te vereenigen.

Op de wyze: Van den lxxvij. of lxxxvj Psalm. Of:
Al die woond in 's Heemels troonen.

1. TRek mijn' geest, o! tref mijn' zinnen,
Heemelz licht! Straal sterk van binnen,

Schiet de pijlen dijner min,

Diep in 't hert, o! neem het in.

Laat dijn zoetheid der zoetheeden
Daalen tot mijn' ziel beneeden;

Zoo zal al het zoet vergaan,

Dat niet onder Dy wil staan.

2. Neem gevangen all' mijn' krachten,
Stier mijn poogen mijn' naa-trachten;

Laat mijn' vryheid zijn dijn slaaf;

Dit 's eerst vryheid; dit 's dijn gaaf.

Gy zijt 't alder-zoetste leeven,
Daar dijn' Schepzelen in leeven;

Gy zijt 't eenig recht vermaak;

Zonder Dy, al zonder smaak.

3. O Gy oorspronk aller deugden!
O! spring-ader waarer vreugden,

O! Gy al-vernoegend goed,

Vul mijn herte, mijn gemoed.

[p. 419]

 

Dat ik, met een willig scheiden

 

Van 't geen niet is een van beiden,

 

Blijv' in dijn verborgen aard

 

Innerlijk met Dy gepaard.

 

4. Laat dan, bidd' ik, all' mijn weezen

 

Met dijn' Zoon vervullet weezen;

 

Dijn verborgen aard verbreid,

 

Glans van dijne heerlijkheid.

 

Zoo zal ik door dijn' in-werken,

 

Zonder middel zonder perken,

 

Zijn een voor-werp heel bequaam

 

Tot groot-maaking van dijn naam.

 

5. Zoo zal 't niet mijn, maar mijns Heere,

 

Werking weezen, in 't toe-keeren

 

Tot het geene schepp'lijk is,

 

Met een toe-keer zonder mis.

 

Zoo zal ik met all' dijn' kind'ren,

 

Zonder dijn werk te verhind'ren,

 

Een zijn; en volmaakt tot een;

 

In Dy, in dijn' Zoon met een

 

6. Tot dat eind'lijk met het scheiden

 

Van de ikheids, tweeheids beiden,

 

Zy het een-al, Al, en een;

 

't Rechte ik, een-al-alleen.

 

Hier is ruste, hier is vreede;

 

Hier is vreugde, liefde meede;

 

Hier heeft plaats gelaatenheid;

 

Rechte wijsheid, recht bescheid.

 

7. Hier kan geest, ziel, lichaam, rusten,

 

In den oorspronk waarer lusten;

 

Daar de volheid, daar het fris,

 

Van 't zien en 't onzienlijk is.

 

Kom dan; wild nu hier toe treeden,

 

Laat 't vergank'lijk heel beneeden,

[p. 420]

 

Vlieg naa 't een, en al het goed,

 

Met hert, geest, met al 't gemoed.

 

8. Een met een, tot zulk een weezen,

 

Daar noit tweeheid is gereezen;

 

Daar d' een-alheids over-vloed

 

Eeuwig by vernoegd en voed.

 

Laat, o Mensch! Dy over-reeden,

 

Wijk van 't quaad, lief goede zeeden:

 

Kies dan 't best, terwijl gy zijt,

 

Laat u raaden: 't is hoog tijd.

          A.B.