Het lust-hof der zielen, beplant met verscheiden soorten van geestelijke gezangen

[p. 355]

Troost-Lied aan die van de harde Kerkelijke om 't beleeven van de
waarheid en teederheid haars gemoeds, veracht worden.

Vois: O schoonste Personaagie!

1. DOor goed en quaad geruchte
Is steeds geweest der Christ'nen loop op aarde,

Vol strijd en on-genuchte,

En blijven zal 't wel zoo, vrienden vol waarde.

Ons Heer en hoofd,

Dit vry geloofd,

Is ons zoo voor getreeden,

En zijn gezonden,

Die ook van quaade monden

Veele leeden.

2. Of ons dan moet gebeuren

Smaad, achter-klap, last'ring en quaad vermoeden;

In plaats van daar-om treuren,

Of moedeloos vertzaagen, laat ons spoeden

Met ernst en vlijt,

Om t' aller tijd

Te dienen zoo den Heere,

Dat 't Christen weezen

In ons kan zijn geleezen,

't Zijnder eeren.

3. Als wy onz doen en laaten

In kracht, en niet geveinsd'lijk daar heen wenden,

Om 't booze sta'ig te haaten,

Om deugdelijk onz leeven hier te enden,

[p. 356]

 

Om waszen in,

 

(Verstaa den zin)

 

't Geloove aan-genoomen,

 

En daar beneeven,

 

Om blijven al onz leeven

 

By de vroomen.

 

4. Al word men dan versprooken,

 

Veracht, versmaad, al moet men (zeg ik) hooren,

 

Te staan gekreukt, gebrooken

 

In het geloof: jaa dat men heeft verlooren

 

Het vaste merk

 

Van Goodes kerk.

 

On-heilzaam en vervallen,

 

Die niet bequaame

 

Tot ampten iet van naame

 

Zijn met allen.

 

5. Daar is niet aangeleegen,

 

't Verzeekerd vry gemoed zal dan getuigen,

 

Hoe dat wy zijn geneegen,

 

Naar Christus leer gehoorzaam ons te buigen.

 

Of wy schoon niet

 

En dorven iet

 

Werk-daadig helpen pleegen,

 

Daar onz gewisze

 

In heeft bekommernisze

 

Wel ter deegen.

 

6. In lijdzaamheid me'e-lijdig,

 

Verdraagen is in deezen dan het best;

 

Want 't waar yver on-tijdig

 

Te dringen zoo, dat daar de rust in 't leste

 

Om stooren zou,

 

Of worden flou,

 

En traagen zoud ook schaaden:

 

In liefde vierig.

[p. 357]

 

Te blijven wel maanierig

 

Is geraaden.

 

7. Prins wild dit simpel dichten

 

Dat slecht en recht gedaan is elk ten goeden,

 

Op hoop of iet mogt stichten

 

Ten besten duiden, en voorts als den vroede

 

Gebruiket dit

 

Tot mijn oog-wit,

 

't Zal u tot nut gedijen;

 

En wild de streeken

 

Van het verachtlijk spreeken

 

Duldig lijden.

          Joost. Hend.