Het lust-hof der zielen, beplant met verscheiden soorten van geestelijke gezangen

[p. 70]

Vermaan-Lied om den Heer op 't ernstigste te dienen,
zonder aanzien van lief of leed.

Stemme: Dewijl den tijd voor handen is, &c. Ofte:
Maximilianus de Bossu, &c.

1. GY die den Heere Christus diend,
Dien hem uit al uw kragten,
En word dog niet des Weerelds vriend,
Al zoud zy u veragten:
Tot kruis en lijden u gewend,
Al zoud gy sterven van ellend,
En van verdriet versmagten.

2. Den schalken Viand steld u voor

Rijkdom, wellustig leeven,
Wild hem tot geeven geen gehoor;
Anders zoo naakt u beeven:
Maar geeft hem nimmermeer konsent,
Al zoud gy sterven van ellend,
God zal ’t u weeder geeven.

3. 't Is al bedrog en ydelheid,

Wat dat hy gaat beschikken;
De gantsche Weereld hy verleid
Met al zijn looze strikken:
Maar is ’t dat hy u komt ontrent,
Al zoud gy sterven van ellend,
En laat u niet verschrikken.

4. Hy doet wel veel beloften hoog

Om u hier te bekooren,
’t Is anders niet, dan schoon voor 't oog,
’t Inwendig gaat verlooren.

[p. 71]

 

Og! Waar u zijn bedrog bekent!

 

Al zoud gy sterven van ellend,

 

Gy zoud naa hem niet hooren.

 

5. Door strenge tiranni wel eer

 

Hy veel den schat ontsteelde:

 

Maar nu verderfd hy zielen meer

 

Door 't wellustig in beelden;

 

Dus op dat gy u niet en schend,

 

Al zoud gy sterven van ellend,

 

Wagt u van aardze weelde.

 

6. Eilaas! Wat is de aardze lust?

 

Hoe haast is zy vervloogen:

 

En als de ziele is ontrust,

 

Zoo vind zy haar bedroogen.

 

Denk altijd op dat laatste end,

 

Al zoud gy sterven van ellend

 

Gy zoud niet doolen moogen.

 

7. En zoek geen troost in geld en goed

 

Verkiez tot uwer baaten,

 

Veel liever Christus arremoed,

 

Op God wild u verlaaten:

 

Zijn liefde in uw herte prent,

 

Al zoud gy sterven van ellend,

 

Wild de gierigheid haaten.

 

8. Betrouw op Gods beloften vast,

 

Hy sal u niet beswijkken,

 

In al uw nood en overlast.

 

Zijn trouwe zal wel blijkken:

 

Dog al scheen hy te zijn absent,

 

Al zoud gy sterven van ellend,

 

En wild van hem niet wijkken.

 

9. Wat nood is 't, datmen hier wat lijd

 

Een tijdelijk benouwen?

 

Wat is 't meer dan een uurtje tijd,

[p. 72]

 

By d' eeuwigheid te houwen?

 

Laat koomen lijden en torment,

 

Al zoud gy sterven van ellend,

 

't En zal u niet berouwen.

 

10. Denk op die schoone heerlijkheid

 

Die niet en is te boeten,

 

Die God de zijne heeft bereid,

 

Die hier nu lijden moeten:

 

Denk om de vreugd in 's Heemels tent

 

Al zoud gy sterven van ellend,

 

Den loon zal 't al vergoeten.

          Cl. Cl. van Blokz.