Het lust-hof der zielen, beplant met verscheiden soorten van geestelijke gezangen

Vermaaninge aan de zelve, om in goede werken vrugtbaar
en ootmoedig te zijn.

Zang: O! Paris wreed, &c.

1. O Spruitjens teer!
Die van God zijt verkooren
Te werden in geplant
In uwe Heer,
Den Wijn-stok hoog gebooren:
Bid altijd om bystand,
Op dat Gods hand
U altijd mag versterken,
Dat gy overvloedig werd
In alle goede werken.

2. Want all’ de geen,

Die God geen vrugten draagen,
Die werden uit geroeid.
Hier om elk een,
Die Gode wil behaagen,
Ter deugden u tog spoeid;
Op dat gy groeid
In den Wijn-stok verheeven:
Zoo dat gy hier door den Heer
Verheerlijkt in u leeven.

3. Want die in hem

Goe vrugten komt te draagen

[p. 68]

 

Werden gereinigd meer:

 

(Dus luid zijn stem)

 

Hierom wild g’ hem behaagen,

 

Houd an met bidden zeer,

 

Op dat den Heer

 

U Spruitjens wil bedouwen,

 

Dat gy door zijn Geestes hulp

 

U vast aan hem moogd houwen.

 

4. Vrienden, wenscht gy

 

’t Ontfangen ’s Heeren zeegen,

 

Daal altijd in ootmoed;

 

Op dat gy bly,

 

Als eenen zoeten reegen,

 

Ontvangt in uw gemoed

 

De stroomen zoet,

 

Die Gods fontein uit gieten,

 

Waar door dat uw spruitjen teer,

 

Zijn wasdom moet genieten,

 

5. Koom nimmermeer

 

U zelven te behaagen

 

In deugden groot nog kleen:

 

Want die den Heer

 

Haar werken voor gaan draagen,

 

Gelijk den Pharizeen,

 

Schoon zy gebe’en

 

En Offer koomen draagen,

 

Zoo en konnen zy nogtans

 

Den Heere niet behaagen.

 

6. Maar die hem klein

 

In ootmoed komt versmaaden,

 

Gelijk den Toll’nar dee,

 

Die is meer rein

 

Voor God, en krijgt genaade,

 

Tot zijner ziele vree;

[p. 69]

 

Die zoo zijn bee

 

In ootmoed uit kan gieten,

 

Die zal daag’lijkx meer en meer

 

Den zeegen Gods genieten.

 

7. Vergeet altijd

 

U deugden uit genoomen,

 

Op dat gy niet en rust

 

Voor uwen tijd,

 

Eer dat gy zijt gekoomen

 

Tot voller zielen lust:

 

Want die zijn rust

 

Neemt in begonnen deugden,

 

Die verkrijgt den prijs nog niet

 

Van ’s Heemels volle vreugden.

 

8. Maar die getrouw

 

Blijft op des Heeren weegen,

 

Volstandig tot den end’,

 

Sonder verflouw’,

 

Ontfangt den vollen zeegen,

 

Die word van God gekend;

 

Schoon hy ellend

 

Een tijd lang hier moet lijden,

 

Nogtans zal hy met den Heer

 

In eeuwigheid verblijden. Amen.

          W.G.