Madrigalia

[p. 250]

LXXVII.

Lasso ch'ogni augelletto
Segue hor cantando l'amorosa schiera,
Ma che dic'io: non e si cruda fera
A cui tal hor non pass' il duro petto
Amore, che soggetto
Terrà 'l mio cor fin'a l'ultima Sera;
Tu sola piu selvaggia
Sempre lui fuggi e me di piaggia in piaggia.

Giovanni Maria Nanino, Symphonia angelica 1594, fo. 22; a 5

Ach, dat elk vogeltje
Nu zingend de liefdeslustige schare volgt,
Maar dat ik slechts zeg: ‘Er is geen zo wreed dier
Van wie Amor niet soms de harde borst doorboort,
Amor, die mijn hart onderworpen
Zal houden tot aan mijn dood;
Gij alleen, steeds wilder,
Vlucht steeds hem en mij, van plaats tot plaats.’

[p. 251]

Lasso ch'ogni Angeletto. 22. G.M. Nanino.

Hoordt toch hoe dat de dieren
Met soete sangen haren Schepper vyeren.^+2.
De Nachtegael en laet haer niet verdoven /^3.
Het Leewerckjen klimt van d'aerd na boven
Blymoedigh / en de reste
Van 't vlug-gediert / doet sijn uyterste beste.^6.
Alleen mijn droeve sinnen^7.
Van Gode vluchten / en van sijn blyde minne.

+ 1291

2. haren: hun
vyeren: eren

3. haer: zich
verdoven: overstemmen

6. vlug-gediert: gevogelte

7. droeve sinnen: somber hart