Madrigalia

[p. 134]

XXIV.

Ohime, dov' è 'l mio ben, dov' è 'l mio core?
Chi m'asconde il mio core e chi me'l toglie?
Dunque ha potuto sol desio d'honore
Darmi fera cagion di tante doglie?
Dunque han potuto in me più che'l mio amore
Ambitiose e troppo lievi voglie.
Ahi sciocco mondo e cieco, ahi cruda sorte
Che ministro mi fai della mia morte.

Luca Marenzio, 1ste boek a 5 (uitg. Einstein dl. I, blz. 3). De tekst is, volgens Einstein, van Bernardo Tasso.

Wee, waar is mijn goed, waar is mijn hart?
Wie verbergt voor mij mijn hart en wie ontneemt het mij?
Heeft dus verlangen alleen naar eer
Mij kunnen strekken tot wrede oorzaak van zoveel smart?
Hebben dus in mij meer vermocht dan mijn liefde:
Veeleisende en al te lichtzinnige lusten?
Ach dwaze en blinde wereld, ach wreed lot,
Dat mij dienaar maakt van mijn eigen dood.

[p. 135]

O hime. Vers. 29.

O Hime! waer is mijn hart / waer zijn mijn sinnen /^1.
Die my 't vleesch de'en beminnen!^2.
Die my deen scheyden
Van 't hooghste goed / om een deel ydelheyden.^4.
Foey my / onsaligh! wat mocht ick gaen beginnen!^5.
Dat ick den Schepper liet van Lucht van Aerde /^6.
Voor snuystering van soo geringen waerde.^7.
Ay 's werelds dicken duyster! ay kleyne kennis!^8.
Die my veroorsaeckt heeft soo grooten schennis.^9.

1. O Hime (tweelettergrepig): klagende uitroep, ontleend aan het Italiaans (niet alleen door Stalpart)
sinnen: hartstochten

2. 't vleesch in ongunstige zin, vertegenwoordigend het louter stoffelijke (vgl. Rom. 8; 3 evv.)

4. een deel ydelheyden: wat nietigheden

5. Mocht ick: zou ik kunnen
onsaligh: ongelukkige

6. liet: verliet

7. snuystering: rommel
geringen: gering een

8. kennis: onderscheidingsvermogen

9. soo grooten schennis: een zo grote schade