Madrigalia

[p. 130]

XXII. / Quarta parte

Ed amando morrò: felice giorno,
Quando che sia; ma più felice molto,
Se, come or vado errante a te d'intorno,
Allor sarò dentro al tuo grembo accolto.
Faccian l'anime amiche in ciel soggiorno;
Sia l'un spirito e l'altro in un sepolto:
Ciò che'l viver non ebbe, abbia la morte.
Oh, se sperar ciò lice, altera sorte!

Luca Marenzio, 4de boek a 5, nr. 1 (uitg. Einstein dl. II, blz. 5)

Vierde deel

‘En in liefde zal ik sterven: gelukkige dag,
Wanneer hij ook zal zijn; maar gelukkiger nog,
Indien ik, zoals ik nu om u ronddool,
Dan binnen in uw schoot zal worden opgenomen.
Mogen onze in vriendschap verbonden zielen in de hemel verblijven;
Mogen de ene geest en de andere in één graf zijn:
Dat wat het leven niet bood geve de dood.
O - indien het geoorloofd is dat te hopen - verheven lot!’

[p. 131]

4. Parte. Et amando morro.

Rust nu soeten Iesu uw' lieve leden;^1.
Maer vergund dat ick oock in d'eyge stede /^2-3.
Daer ick helaes / nu dolen gae rondomme /^3.
Met ziel en lijf sulcken rust magh bekommen /^4.
Dat mijn geest / vermaeckt met uw' hooghste gaven /^5.
Mijn quaed sondig vleesch met u magh sijn begraven;^6.
Wijlen dat ick bewandel d'aerdsche wegen /^7.
O! krijgh ick dit geluck / noyt hogher segen.

1. Rust nu: doe nu rusten

2-3. in d'eyge stede / Daer: op diè plaats, waar

3. dolen gae rondomme: ronddool

4. sulcken: zulk een

5. vermaeckt: verkwikt (wsch. moet men magh sijn uit r. 6 aanvullen; anders is mijn geest / vermaeckt... een absolute participiumconstructie)

6. vgl. Rom. 6; 4

7. Wijlen dat: zolang als