Madrigalia

[p. 88]

VII.

Cadde gia di Tarquinio al cieco errore
La Romana bellezza e l'honestade:
Hor sorge di Tarquinia allo splendore
Ogn' honesta beltade.
All' apparir suo cade
Noia, basso pensier, viltade e pianto,
E nel suo lume santo
Scherzan gl' honesti amori e gratie a prova,
Versando nova ogn' hor dolcezza il canto.

Luca Marenzio, 4de boek a 5 (uitg. Einstein dl. II, blz. 39)

Eens verviel in Tarquinius' verblinding
Romes schoonheid en eer;
Nu richt zich naar Tarquinia's schittering
Alle zuivere schoonheid op;
Bij haar verschijnen vallen weg
Verveling, lage gedachten, gemeenheid en geween,
En in haar heilig licht
Spelen de eerbare amors en gratiën als om strijd het liefdesspel,
Terwijl gezang steeds nieuwe geneugten schenkt.

[p. 89]

Cadde. 7.

Tot val quam wijlen d'eersten Adam /^1.
Als hy viel van sijn ingeschapen waerde /^2.
Nu rijstse / nu rijstse door den tweeden meer als voren /^3.
Versoent van Godes tooren.^4.
O groot geluck van Adams sonde!^5.
Die sulcken soen ons heeft gevonden!^+6.
Dat hy dan t'allen stonden
Gepresen zy van sijn verloste knapen /^8.
Die goed de werelt schiep
Maer bet herschapen.^10.

1. wijlen: eertijds

2. Als hy viel van: toen hij verloor
waerde: waardigheid

3. den tweeden is de tweede Adam, d.i. Christus, de geestelijke stamvader van de verloste mensheid

4. Versoent van: door een zoenoffer ontslagen van

5. vgl. ‘O felix culpa’ in de prefatie der paasnachtliturgie

+ 1271

6. sulcken soen: zulk een zoenoffer
ons: voor ons

8. van: door
knapen: dienaren

10. bet herschapen: beter herschapen heeft