Madrigalia

[p. 82]

V. / Prima parte

Ridean già per le piagg' herbette e fiori
E garrir cominciava ogni augeletto,
Coi baci e coi sospir Favonio e Clori
Ebbre l'alme rendean d'alto diletto,
Sentia destarsi a disusati ardori
Al tempo novo ogni più nobil petto
All' hor ch' a lo spuntar di freschi albori
Così parlò Damon con puro affeto:

Luca Marenzio, 3de boek a 5 (uitg. Einstein dl. I, blz. 118)

Eerste deel

Reeds lachten over de velden kruiden en bloemen,
En begon elk vogeltje te kwetteren;
Met hun kussen en zuchten maakten Favonius en Cloris
Hun zielen dronken van diep genot;
Elk edel hart voelde zich ontwaken
- In de vernieuwde tijd - met ongewone krachten;
Toen, bij het opgaan van het prille ochtendgloren,
Damon aldus sprak met zuivere genegenheid:

[p. 83]

Ridian gia. Vers. 5.

Lacht en verheucht u nu
Met kruyden en blommen /^2.
Siet hoe schoon is 't alomme /
Het Sonnetje blinckt /
Het Vogeltje singt /
Het Lammetje springt /
De Velden het woud begroeijen /^+7.
En bloeijen sonderlinghe.^8.
Och! wie sou niet ontspringhen?^9.
Verwurpe siel! wie sou hem niet bekleden^10.
In nieuwe tijden / oock met nieuwe seden?^11.
Staet op. den Heer is vande dood verresen.
Des eyscht het blydste jaer het blydste wesen.^13.

2. Met: tezamen met

+ 1270

7. lees na Velden een komma
begroeijen: komen tot wasdom

8. sonderlinghe: buitengewoon

9. ontspringhen: ontwaken

10. Verwurpe: verworpen
hem: zich

11. seden: gedragingen

13. Des: daarom
het blydste jaer: het blijste deel van het jaar
wesen: gesteltenis