Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

SS. CHRYSOGONUS en ANASTASIA Martelaren Christi.
XXIV. November.

Stem: Ick klaegh u Venus dieren, pag. 574.

DEn Confessoor des Heeren⁺
Chrysogono saluyt,
Wenscht Anastaesja, Deeren'
Van Christus IESUS, uyt
Het diepste van haer hart.
Man Goods! wilt my gedencken;
Op dat des lichaems smart,
De ziel my niet en krencke.

Mijn man houd my gebonden
In een te diepe kluys,
Om dat hy heeft bevonden
dat ick het heyligh kruys
Cereer, en weynigh broods
Gesonden en gegeven
Heb aen de dienaers Goods,
Die inde Kerckers leven.

Wilt my verdraghen leeren,
En helpen bidden dan:
dat God eens wil bekeeren
Mijn goddeloosen man.

+ Sendbrief Anastasie aen Chrysogonum gevange

[p. 1122]

 

Of sekerlijck van hier,

 

Hoe eer hoe liever, halen:

 

Eer hy in 't helsche vyer

 

Meer schulds hem doe betalen.

 

 

 

Mee-vrou! weest niet soo teer,⁺

 

Ick bid u, van gemoed.

 

Na reghen, volght schoon weer,

 

Na 't bitter komt het soet.

 

De wereld is een zee,

 

Die IESUS kan vertreden:

 

En geven weer de vree,

 

Met min als eene reden.

 

 

 

Zeght dan, als ghy moet loeven

 

Een rackjen in 't gety:

 

Waerom wilt gh'u bedroeven,

 

Waerom ontrust ghy my,

 

O ziel, kleyn van geloof?

 

Den Heer sal u de roede

 

Van jammer, en van roof,

 

Met Hemelen vergoeden.

 

 

 

Denckt om de lieve haven

 

Van 't hoogh Ierusalem;

 

Daer 't water u sal laven

 

Van 't soete Bethleem.

 

Uw' reys is schier ten end:

 

De kroon van martelijen,

 

Zal voor een kort ellend,

 

U eeuw'lijck doen verblijen.

 

 

 

Dit waren de propoosten,

 

Daer anderhallif jaer,

 

Malkand'ren mee troosten

 

Dit lief gevangen paer.

 

Zoo langh dat Chrijsogoon,

 

Godlievigh boven allen,

 

Te Aquileen ontboon,

 

Sijn hoofd most laten vallen.

 

 

 

 

 

Maer Anastaesja leefde

+ Antwoort Chrysogoni

[p. 1123]

 

Zoo langh noch in 't gajool;

 

Tot dat sy daer uyt sweefde

 

Met een geheele school

 

Van alderley geslaght,

 

Na 't eyland vande Palmen

 

Daer in sy dagh en nacht

 

Vereerden God met Psalmen.

 

 

 

Dit ballinghschap bleef dueren,

 

Tot dat de wedus hier

 

Dorst levend avontueren

 

Een traegh versengend vyer:

 

Voor een geroosde kroon.

 

O sterckste vande vrouwen!

 

Wilt ons met Chrijsogoon

 

Door u gebed behouwen.