Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

SINTE TRUDO, Abt ende Fundateur van S. Truyen.
XXIII. November.

Stem: Quand je vois voyr ma maistresse, pag. 387.

WIe en heeft niet hooren luyen
D'hooghen naem, en d'ed'le deughd,
Van de Heere knecht Sint Truijen?
Heyligh van sijn eerste jeughd.

[p. 1120]

 

Danck moet hebben, naest de gunst

 

Van den Heer Behoeder,

 

D'eenighe wel-levens kunst

 

Van sijn vrome moeder.

 

 

 

Adela door Goods genade

 

Gaf ons dese lieve loot,

 

Die soo blonck van wonder-daden,

 

Levendigh, en na de dood:

 

Dat de siecken ongeteld

 

(Zoo ons d'ouders segghen)

 

Inde tenten, op het veld,

 

Mosten blijven legghen.

 

 

 

Wel verstaende: den vertrooster

 

Was soo mild van liefde, dat

 

Noch Abdy, noch Kerck, noch Klooster,

 

Eer 't gheboud was tot een Stad,

 

Vatten kon de groote loop,

 

Van hen, die te samen

 

Op sijn voorspraecks vaste hoop

 

Daer ten Bee-vaerd quamen.

 

 

 

Krancken, lammen, krep'len, blinden,

 

Konnen t'seffens, t'haerder nood,

 

Naer het graf geen toeganch vinden;

 

Want de schaer was al te groot.

 

Yder wachte naer de beurt,

 

Die de rechte rede

 

Vanden Abt, hen had gekeurt,

 

Om in 't graf te treden.

 

 

 

Daer gekommen, vielen neder

 

Voor het heylsaem lieve graf.

 

God gaf gunst: sy keerden weder

 

Elck met sijn verbede straf.

 

't Blinde oogh sagh 's Hemels licht:

 

't Mancke been gingh effen.

 

't Flerecijn bevrijd van jicht,

 

Quam Goods lof verheffen.

 

 

 

Des wy noch, met goede reden,

[p. 1121]

 

Van des Heeren milde schoot;

 

Op des heylighs mans gebeden

 

Wachten bystand inde nood.

 

Immers dat hy ons 't geloof,

 

Als in d'oude jaren,

 

Vry van schennis, vry van roof,

 

Zuyver wil bewaren.