Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

[p. 1118]

SINTE LUCRETIA, Maget ende Martelersse van Emerita in Spangien.
XXIII. November.

Stem: Doen ick was in 't bloeyen van mijn tijd.

EErbaer was Lucretia wel eer,
Nae d'Ouders ons beschrijven,
En bekommert seer om te leven onbesmet.
't Bleeck wel aen haer handeling, wanneer
S'haer selven gingh ontlijven
Tot een weder-wraeck van haers mans geschende bed.
D'onschuld van haer schoot,
Beweerde de dood:
Die haer maeckte van bloede nat en rood.

Maer, helaes! de goede vrou, 't is waer,
Door sulcke fiere seden,
End' ee wan-gelaet soo kleynmoedigh en so teer:
Toonde wel dat haer het hart eerbaer,
En van haer blancke leden,
T'ondanck was misbruyct de houwelijcksche eer.
Doch de Christen Kerck
Veroordeelt haer werck;
Als wel suyver, maer niet met allen sterck.

Des soo heeft sy, wel met reden, veur
Lucretiam van Romen,
Die een moordenersse haers sellifs is geweest,
Van een reyn en stercker Maegt de keur
Ten dancke aengenomen.
Daer van dat s'ons huyde doet vyere blijde feest,
Merida de Stadt
Betuyght ons al wat
Voor 't geloof lee het uytverkoren vat.

Voor 't geloof, van al te reynen echt,
't Welck sy, wel rijp beraden,

[p. 1119]

 

Met den aldergrootsten en best' had aengegaen.

 

Op beloft', om eens van sijn gerecht

 

De kroningh der genaden,

 

Die de rijckste huldingh te boven gaet, t'ontfaen.

 

Midsdien werd de Maeghd

 

Voor 't Raedhuys beklaeghd:

 

Maer haer liefde bleef vast en onversaeght.

 

 

 

Zal ick dan, riep Diocletiaen:

 

Met bancken noch met pleyen,

 

Met gelode roeden, met hette, noch met kou,

 

Ja met leen gesoden en gebra'en

 

Van 't kruys niet kunnen scheyen

 

D'onbejaerde sinnen van een soo teeren vrou?

 

Houdt op, wreden stier!

 

't Onnosel dier

 

Blijft verwinster, te water en te vyer.

 

 

 

Zoo dat sy wel waerd is, die voort-aen

 

Geëerdt werd en gepresen

 

Als een Patronarsse, by Gode reyn en sterck,

 

Om met haer gebeden voor te staen

 

Het vaendel der Lucresen,

 

Die 't prieel vercieren van Christus lieve Kerck.

 

Lucretia blom

 

Der Maeghden! denckt om

 

Onsen nood, by den hooghsten Bruydegom.