Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

[p. 1000]

SS. FELICISSIMUS en ROGATIANUS, Martelaren.
XXVI. October.

Stem: Une fille de village, pag. 66.

FElicissimus heeft heden,
T'samen met Rogatiaen,
Wel geluckelijck gestreden,
En de rijckste kroon ontfaen.
Die met groente van Laurieren,
En met Roosen incarnaet,
Hen 't kloeckmoedigh hoofd vercieren
Zal soo langh als eeuwigh staet.

Maer wie heeft toch alle beyde,
En by name d'eenen man
Zoo geluck'lijck onderscheyden
Van sijn afgesneen Genan?
Och! 't en was niet dan den seghen
Van den Hemel, die hem dee
Wandelen door rechte weghen,
Leven in gestage vree.

Daer den and'ren Goods genade
Wederstondt door hooghe moed.
En daer over slimme paden
Zocht voor sijn verdraeyde voet.
Felicissime! t'ondeghen
Voerde ghy soo lieven naem:
Wat hebt ghy daer door gekreghen
Nu, als een geëeuwde graem?

Had ghy toch het hoofd geboghen,
Naer uws Bisschops vroed vermaen!
Maer uw' hart bleef onbewoghen,
En versteent op Cypriaen.
Desen was 't die met sijn pennen,
Uw' Genan soo had gestijft;

[p. 1001]

 

Dat noch swaerd, noch vyer hem schennen

 

Kon de schat, die eeuwigh blijft.

 

 

 

Desen heeft hy nu gewonnen;

 

End' uw ziel onsaligh! word

 

Door een brandigh vyer verslonnen,

 

Daer noch jaer, noch eeuw aen kort.

 

Och! dat al den Christen Tempel

 

Leer door u, end uw' gesel,

 

Zoo verscheyden van exempel;

 

Letten op haer namen wel.

 

 

 

Om daer op te moghen juysten

 

Zulcke seden, als't geluyd,

 

En de wet van haer gekruysten

 

Meester, met den naem beduydt.

 

Wilt ons, o Rogatiane!

 

En ghy, Felicissime!

 

Hier toe dan de weghen banen,

 

En verkrijghen d'hooghste vree.