Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

[p. 997]

SS. CRISPINUS en CRISPIANUS, Martelaren en Patroonen van het Schoen-makers Gilde.
XXV. October.

Stem: Als 't begint.

[p. 998]

PRijst Burgers, prijst de Roosen rood,
Daer Christus mee, de diere dood
Vereerdt heeft sijnder Martelaeren,
Crispinus ende Crispiaen.
Die hy door een bebloede baen,
Op huyden dee ten Hemel varen.

Den President Rictiovaer,
Na dat ons brieft de oude maer,
Beriep de helden in Champagne.
Men stree, men lee, men vocht, men won,
't Bestemde parrick was Soisson,
Op die tijd hooft-stadt van Champagne.

Hier was het dat sy metter woon
Gekomen waren, om de Goon
Afbreuck te doen; en tot des Heeren
Gepreeckte wet, soo veel de kunst
Haers ambachts lee, met Godes gunst,
Een deel Françoysen te bekeeren.

Hier voren hadden sy veracht
De hooghmoed van haer eel geslaght;
En sochten, door gemaeckte schoenen,
Haer k'lanten uyt den helschen roof
Te trecken, en door 't waer geloof,
Met haren Schepper te versoenen.

Dit was haer wit, dit was haer loop.
Sy wrochten wel, en goede koop.
Door Goods gena, de kans geluckte:
Zoo dat haer winckel, by manier
Van spreken, in een Tempel schier
Bekeerdt, veel rijcke vruchten pluckte.

Maer desen ougst en wierd' niet wel
Genomen vande swarte hel:

[p. 999]

 

Des sy den President op maeckten;

 

Te dreygen aen de Dienaer Goods,

 

Veel wreede strafs, veel bancks, veel doods;

 

't En waer sy haren God versaeckten.

 

 

 

Maer neen: geensins, sy bleven vast

 

By 't geen hen Christus had belast.

 

De vyeren, en de wat'ren weecken

 

Voor haer gheloof: daer was geen leck

 

Van lood, of van ghesmolte peck,

 

Die haren yver kon doen breken.

 

 

 

Den Rechter dee hen min of meer

 

Uut spannen als een Ossen-leer,

 

End' uyt haer lenden riemen snijen.

 

Maer God gaf hen, ten lieven danck,

 

De pijn van haer bebloede banck,

 

Ter eeren van sijn' naem te lijen.

 

 

 

Houd op, houd op// Rictiovaer!

 

Te quellen noch dit heyligh paer

 

Met elsens, en met scharpe taetsen.

 

Haer liefde is al t'onvervaerdt:

 

Treckt dan voort-aen u leste swaerd,

 

En doet de vrinden Goods verplaetsen.

 

 

 

Verplaetsen, segg' ick, van dit dal

 

Der tranen, na de hooghste wal

 

Van Godes Stad; daers' hun ghebeden,

 

Besteden sullen voor de geen

 

Die hen hier soecken na te treen,

 

Met moed van onbewoge seden.