Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer


SINTE OSWALDUS, Koningh van Engeland. V. Augusti.
Stem: Schoonste Nymphe van het woud. OSwald! die van uw' gebeent, D' eer verleent Hebt aen onse Neder-landen: Voeght uw' aengenaem gebed, Al te met Voor ons, by uw' lieve panden. U is toch van God, te hans, Rijcker krans
[pagina 756]
Op het saligh hoofd gegeven: Als wel was de Konincks-kroon Vanden Throon, Die ghy droeght in 't aerdsche leven. Beda schrijft, en 't is oprecht: Dat Goods knecht Na veel loffelijcke daden, Door een Konincklijcke dood, Tot de schoot Is gekomen van genaden. Als hy over Tafel sat, En vergat Hy den hongher niet der armen. Ja, soo 't scheen, sijn gansche vreughd, Was de deughd Van sich over hen t'ontfarmen. Dat noch nu noch nimmermeer, Koninck Heer, Een soo milden hand verdroge. Maer van God gebenedijd T'alder tijd Blijf, om d'armen mee te dooghen. Dus soo riep den Bisschop, doen Hy ter noen, By den Koningh was geseten: En hem schier 't geheel gelagh, Stieren sagh Aen den armen om te eten. 's Bisschops woord en gingh niet mis. Neen 't ghewis: 't Was aen d'errem wel te mercken, Die te Bedaes tijden, gansch; Ja te hans Noch bewaert word inder Kercken. Datmen dan op huyden vry, Danckbaer zy, Gode d'alderhooghsten Vader.
[pagina 757]
Die Oswaldum heeft geloont, En ghekroont, Met sijn Zoon en Geest te gader.