Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

S. IOANNES GUALBERTUS, Fundateur van d'Ordre Vallis umbrosae
XII. Iulij.

Stem: Nae dat ick.

SInght van 't beschaduwt Dal
Den vroeden Fundateur,
Op noten en getal
Van d'aldersoetste keur.
Want sulcken deughd,
Die 't Kerckelijcke Hof
Zoo heeft verjeughd,
Verdient wel sulcken lof.

In 't heetste van sijn bloed,
Eens zijnde, soomen seyd,
Sijn dood vyand ontmoet,

[p. 662]

 

Was by hem neer geleyt

 

Sijn toorn: om dat

 

Den man, Helaes! uyt nood

 

Besworen had

 

Sijn hand, door Christus dood.

 

 

 

Gaet, sprack hy, ongedeert:

 

Ick schel u quijt de boet.

 

Nu ghy mijn mes besweerdt

 

Door een soo waerden bloed.

 

Och soo Iohan!

 

Betrout vry dat den Heer

 

Soo nu soo dan

 

Dit sal vergelden weer.

 

 

 

Ja op de staende voet,

 

Gegaen in Godes huys,

 

Sagh hy wel aen de groet

 

Van't neer-geneyghde kruys,

 

Hoe lief en waerd

 

Ten Hemel was gheweest,

 

Den sachten aerd

 

Van sijn versoenden geest.

 

 

 

Voorwaer een goed begin,

 

Daer door Ioan Gwalbert,

 

Noch meer en meerder in

 

De deughd ontsteken werd.

 

Tot dat hy liet

 

De wereld heel end' al,

 

Voor anders niet

 

Als een beschaduwt Dal.

 

 

 

Maer Dal, 't welck hem te loon

 

Gaf d'onghemete schat

 

Van d'alder-rijckste kroon,

 

In d'alder-hooghste stad.

 

Te samen met

 

Een overgroot ghetal,

 

't Welck na sijn wet

 

Hem regulieren sal.