Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 663]
| |
[pagina 664]
| |
VYerdt Brussel! vyert met reden,
Van nu tot 's werelds end,
De wonderen, daer mede
Den Heer sijn Sacrament
Vereeren deed,
Tot schaemt van d'ongeloven,
En schande van de dove
Capharnaiten meed.
Een hand vol Isralijten,
Vernieuwende den haet
Soo vande dertigh mijten,
Als vande Goods moord-daed;
Doorstaken met
Haer daggen, en poinjaerden,
(O schennis! och onwaerde!)
Het Hemelsche Banket.
En dat ten selven daghe
Als wijlen 't Joods gespuys
Heer IESUM had geslaghen
Aen 't Golgotaensche kruys.
Maer siet! die doen
Sijn voeten, en sijn handen;
Dee nu de hooghste panden
Sijns lichaems weerom bloen.
Men viel, men sweem, men schrickte,
In't bloeden des ghewonds;
Men raemde, praemde , schickte
De Arcke des verbonds,
Door trouwe maets,
En heymelijcke laghen,
Weerom te laten draghen
Op sijn voorgaende plaets.
| |
[pagina 665]
| |
Maer God en wou niet henghen
Misdaed van sulcken slagh.
Des hy het feyt dee brenghen
Der Joden aen den dagh.
't Was Wenceslaet,
Des Koninghs zoon van Bemen,
Die van haer straf deed nemen,
Naer eysch van sulcken quaed.
Maer op dat dit exempel
Moght blijven wel bekend;
Nam Sinte Goelens Tempel
't Misbruyckte Sacrament
In haer Kapel;
Daer't vande Christen luyden,
Vereert noch werd op huyden,
Tot schaemt van Jood, en Hel.
Men siet de roode wonden,
Noch huyden op den dagh;
Gelijck als Kan oorkonden
Soo menigh als't oyt sagh.
Tot klaer bemerck
Van d'oude Christen leeringh,
En droevige verkeeringh
Van d'afgevallen Kerck.
Maer 't zijn de harde sinnen,
Van't hard genackte volck;
Die meer het les beminnen
Van een versenghden tolck,
Van nieuws ghehoord;
Als alle Leeraren,
Die ons van d'oudste jaren
Beduyden Godes woord.
Bekeerdt hen Heer der Heeren!
Bekeert hen IESU goed!
U lichaem, ende bloed.
En dat u Rijck,
| |
[pagina 666]
| |
Soo boven, als beneden,
Tot Christelijcke vrede
Ons brenghe all' gelijck.
|
|
