Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

[p. 659]

SINTE PIUS, Paus, den eersten van dien naem.
XI. Iulij

Stem: Met een kus van uw' mond.

PAus Pius wierd gesteld
Een Harder, om te veld
Te hoeden Christus schapen:
Als door de dood ontslapen
Hyginius uytverkoren
In Christo, was te voren.

't Was Pius, diemen leest
Dat d'alder-blijdste feest
Van Paesschen niet verdraghen
En wou, dan op de daghen
Der Sonnen, als na 't wesen,
Heer IESUS was verresen.

Hy keurde niet te min,
Met wel berade sin,
De Priesterlijcke wetten:
Op dat sy souden letten
Het vleesch en bloed des Heeren
Door geen verswijm t'onteeren.

Soo seer (dit was het slot
Van't Priesterlijck gebod)
Dat sy-luy mosten draghen
Een boet van veertigh daghen;
Als sy van d'hooghe waerde,
Iet stroyden op de aerde.

Ja voor de minste drop,
Die uyt den heyl'gen kop
Te loor gingh, na den seghen
Door 's Priesters hand gekreghen;
Dat sy de droeve moeten
van d'aerde souden boeten.

[p. 660]

 

End' eerst'lijck met de tongh,

 

Al waer het dropjen sprongh,

 

De marmer souden schicken

 

Eerbiedigh af te licken.

 

En efter die noch rassen

 

Te schrappen, en te wassen.

 

 

 

't Geschrapte noch daer toe

 

(Ziet eens, o Christen! hoe

 

Men hier op plagh te passen)

 

Verbranden sou tot assen;

 

En stroyen op't gewijde,

 

Om geen oneer te lijden.

 

 

 

 

 

Leert hier uyt, Calvinist!

 

Hoe ghy in 't Nachtmael mist,

 

Van 't geen den eersten Tempel,

 

Met woord en met exempel,

 

Haer jong'ren plagh te leeren,

 

Van't Avontmael des Heeren.

 

 

 

Want was't maer een figuer,

 

Waerom soo straf soo suer

 

De dienaers Goods geboden:

 

De neer gekruymde brooden,

 

En d'uytgestorte droppen,

 

Met boeten te verkroppen.

 

 

 

Voorwaer te claren merck,

 

Van Christus ware Kerck;

 

En dat daer is te vinden

 

Meer, als de Nieu-gesinden

 

Ontfanghen in haer soppen,

 

Of drincken uyt haer koppen.

 

 

 

Want dese (soomen siet)

 

En vraghen min als niet,

 

Hoe dat de kosters menghen;

 

Oft hoe de gasten plenghen;

 

Of hoe de honden schocken

 

Het afval haerder brocken.

 

 

 

En schier met reden: want

[p. 661]

 

't En is in haer verstand,

 

Voor klercken en voor leken,

 

Niet anders als een teken.

 

En daerom aen den seghen,

 

Seer weynigh oock geleghen.

 

 

 

Niet meer dan alsmen doopt,

 

En 't nat ter aerden loopt;

 

Maer wie heeft oyt die plassen,

 

Van d'aerde afsien wassen?

 

Sulcks wy hier sien hanteeren,

 

Aen't vleesch en bloed des Heeren.

 

 

 

Doet wel en keerd dan weder

 

Tot Pius oude leer:

 

Die voor u sijn gebeden

 

Ten dancke sal besteden;

 

Dat God ons wil versamen

 

In 't eeuwigh leven, Amen.