Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

SINTE CUNERA, Maghet ende Martelersse van Rheenen.
XII. Iunij

Stem: Edel Artisten koen.

CUnera! hebt goe moed,
Nu Ursula verkreghen
Heeft, door vergooten bloed,
Van Godes milden seghen,
De kroon van Martelijen:
Soo'n sal u waerdigh hoofd,
Voorwaer geen langhe tijen
Daer blijven van berooft.

Want die u wesen schoon,
Aftrock van uw' gespelen,
Sal dese rijcke kroon
U nimmermeer ontstelen.
Ghy windt oock 't eeuwigh leven
Door een Martijry-straf:
Maer Rhenen sal u geven
Het geen haer Ceulen gaf.

Den Koninck vanden Rhijn.
(Na'd ouders ons vertellen)
Had, wel tot groote pijn,
De Maeght van haer gesellen
Gescheyden, doen sy leden
Voor Christo haren God:
En was met haer gereden
Na Rhenen op sijn Slot.

Al waer sy tot gerijf
Met d'and're Camenieren,

[p. 563]

 

Sou wesen van sijn wijf.

 

Maer wat! de goe manieren,

 

Daer mede sy vereerde

 

Het Christelijck gewaed;

 

Die waren't die haer keerden

 

De liefde tot een haet.

 

 

 

Men trock met arge list

 

De Maghet voor den Koningh:

 

Als of sy bracht te quist

 

De renten van sijn woningh:

 

Maer God gaf, dat de brock'len

 

Vergaerdt voor d'arme nood;

 

Veranderden in sprock'len,

 

In 't middel van haer schoot.

 

 

 

Daer door sy vanden Vorst

 

Noch meer won 't wel-behaghen:

 

Soo dat haer niemand dorst

 

Voord-aen by hem beklaghen,

 

Maer, laes! de Koninginne,

 

Onsalighe Princes!

 

Nam van d'onreyne minne,

 

Een onrechtvaerdigh mes.

 

 

 

Men weet niet wat rumoers

 

Haer sinnen had bestreden,

 

Wanneer sy als jaloers

 

Op d'alder reynste seden

 

Des heyligs, in't verburghen

 

Van een secrete sael,

 

Des Heeren Bruyd verwurgen

 

Dorst met een linnen Dwael.

 

 

 

Sy groef haer in een stal,

 

Maer God veropenbaerde

 

Haer lichaem, door't geschal

 

Der Koninghlijcke paerden.

 

Ja door ontsteke lichten,

 

Noch tot veel claerder blijck:

 

Op dat de Kerck haer stichten

[p. 564]

 

Sou met soo waerden Lijck.

 

 

 

Wil'brord, die d'eerste staf

 

Van Utrecht heeft ghedraghen,

 

Was die des Magets graf

 

Met marmer, en met baghen

 

Vercierde, om te eersen

 

Degene, die verciert

 

Van d'eyghe hand des Heeren

 

Met wonder-daden wierd.

 

 

 

Bidt dan Cunera, bid,

 

Bidt voor ons Maeght van Rhenen,

 

En krijght ons weer 't besit

 

Van 't geen ons is verdwenen.

 

Want wy ons toe betrouwen

 

De voorspraeck van uw' tael,

 

Soo langh wy blijven houwen

 

Het voordeel van uw' Dwael.