Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 565]
| |
 | |
[pagina 566]
| |
 D'Heyligheyd vertoon-ick
Hier, van een Canonick:
Die wel eer// Onsen Heer
Heeft gedient
Als een wel getrouwen vriend.
T'Oorschot was gheboren
Godes uytverkoren:
Maer van daer// Quam hy naer
't Heyligh Sticht,
Van Wilbrordus opghericht.
Hier gingh den Confessoor
Van dagh te dagh te Koor
In d'Oude-Munsters Tempel;
Maer wel tot groot exempel,
End' eeuwighe memory,
Van sijn verkreghen glory.
Geeft den Heer// Lof en eer;
Die de deughd
Odulphi loont, met al te grooten vreughd.
| |
[pagina 567]
| |
Frederick den goeden
Bisschop, droegh de roede;
Als den vrind// Goods bemind
T'Utrecht quam,
End' aldaer sijn wooningh nam:
Met een groot verlanghen
Heeft hy hem ontfanghen,
Dien hy wist// Dat hem Christ
Stierde t'huys
Tot een voorschrift van sijn Cruys.
Dit was sijns hertsen grond;
Hier hoordemen sijn mond
By klercken, en by leken,
Gestadelijck van spreken.
Maer was in all' sijn wercken,
Noch claerder te bemercken.
Geeft den Heer, Ec.
Scherp was hy in't vasten;
Mild en heusch in't gasten:
Reyn van leen; // In gebeen
Eerst en lest
Voor Autaer, vande rest
Wacker boven maten;
Hoorrigh der Prelaten.
Hadd' een drift// Tot de schrift;
Die 't Compas
Van sijn heyligh leven was.
Och! hoe was Frederick
Den Bisschop in sijn schick,
En 't gansche Sticht te vreden
In 's mans beleefde seden!
Daer over alle zielen,
Hem voor haer Vader hielen.
Geeft den Heer, Ec.
Maer de stoute Vriesen
Deden 't Sticht verliesen
| |
[pagina 568]
| |
Voor een tijd// Haer jolijt.
Doch de nood
Eyschte sijn Eerwaerde groot,
't Hard-genackte vollick
Most door sulcken tollick
Werden vroed// 't Hooghste goed.
En den held
Was getroost, haer straf geweld.
Heer! stiert my derwaerts heen,
Sprack hy, ick ben te vreen
Door Godes naem te draghen
Oock d'alderhardste slaghen:
Seker, dat hy met kroonen
Mijn kleynen dienst sal loonen.
Geeft den Heer, Ec.
Goet gheley, Sint Oolof!
Ghy sult uyt den dool-hof
't Friessche land// Door u hand,
Tot de leer
Brenghen van haer rechten Heer.
Gaet want dit's de beste
Parel, dier noch reste
Aen de kroon// Van uw' loon.
Saligh man!
Haest u die te winnen dan.
'k Segh, haest u; want soo dra
Het Goddelijck ghena
Sal hebben laten dav'ren
Door't gansche land van Stav'ren
Uw' leeringh, suldy rusten
Gaen in de Stichtsche kusten.
Geeft den Heer, Ec.
Welkom Goods beminden!
Maer uw' weder winden,
Sal ons saen// Sijn vergaen.
Want den Heer
Roept u wel tot hoogher eer.
| |
[pagina 569]
| |
't Sal ons swaer, door't sterven,
Sijn uw' troost te derven:
Maer, ey goe! Laet de roe,
Daer mee ghy
Pleeght te gaen, ons blijven by.
Adieu! en vaert hier mee
Naer Goods verlanghde vree:
Als ghy maer zijt ghedachtigh,
met uw' gebeden krachtigh,
Te vorderen by Gode
De Kerckelijcke noden.
Geeft den Heer, Ec.
|
|
