Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
AuteursrechtvrijStem: Het souder een Vissertje vissen
PRopheten en Leeraers wilt hooren,
Voldoet mijn meeningh ras:Ga naar margenoot+
Besondert my twee mannen, die'k verkoren
Hebbe, Saul ende Barnabas.
| |
[pagina 561]
| |
Dus hoordemen t'Antiochijen
Ter kercken inde feest;
Aen alle Christ-gheloovige belijen
't Claer getuygh van d'ongeschapen Geest.
Mids desen, na ghebeden, vasten,
En heyl'ghe offerand:
Voldeden sy't gheen Christus hen belaste,
Legghend' op hun hoofden haerluy hand.
Dat daerom met reden ghepresen
Zy Barnabas, die tot
Een sendingh soo verheven, uytgelesen
Wijlen is geweest, van onsen God.
By namen die sulcken begeeren,
Met woorden, ende daed,
Gewond heeft, om de leeringh sijns liefs Heeren
Over al re spreyen, vroegh en laet.
De landen van Westen en Oosten
Getuyghen een voor een
Wat al gewelds, om 't heydendom te troosten,
Barnabas gedaen heeft en geleen.
Hy droegh de ghesegende vanen
Van Christus roode kruys.
En stichte eerst in't Bisdom van Milanen
Christo een soo aengenaem huys.
Maer Cyprus, daer inne geboren
Den heyligh was geweest;
Most wel na reen sijn alderleste sporen
Erven, end' het beste van sijn geest.
Hier saghmen sijn ouderdom blosen,
En voeghen t'sijnder baet,
Een diere krans van Martelaren roosen,
By't gestart, van't hoogh Apostolaet.
Vier hondert, en sommighe jaren,
Bleef't lichaem onbekend:
Tot dat het God met lief dee openbaren,
T'samen met Matheus Testament.
Eerwaerdigh Apostel des Heeren!
| |
[pagina 562]
| |
Die ons den Christen naem
Eerst gaeft; wilt nu den selven oock verweeren,
Want daer toe geen bidder soo bequaem.
|
|