Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 374]
| |
Ghelijck de vroege Lente-blommen,
Die uyt de swarte aerde kommen,
De Maent verheughen van XV. Aprilis.:
Soo seght vry oock (gh' en sult niet missen)
Dat Anastaes' en Basilisse,
Verheughden Godes liefste wil.
De vrouwen (na de Griecken segghen:
Als Nero nu te neer doen leggen
D' Apostelen had, door kruys en swaerd:)
haer hadden vlijtigh laten vinden,
Om die met kruyd, en dierbaer linden
Te helpen graven, na haer waerd.
Hier over waren sy gevangen:
Maer seker wel tot groot verlangen,
En weer,loon van soo goeden werck.
Verblijdt u, en vernieuwt u Romen!
Nu na de Winter, is gekomen
De Prima vera van uw' Kerck.
Siet eens hoe schoon dat dese Roosen
Alrede in uw' tuyn staen bloosen;
Daer 't noch soo vroegh is in de Lent?
Bestaet uw' Hof soo ras te groeyen;
Hoe jeughdigh wilse dan wel bloeyen,
Wanneer de Mey haer wasdom sendt?
Doet midd'ler tijd, de twee matronen,
Met Lauren en Narcissen Kroonen;
Om dat sy met soo kloecken moet,
| |
[pagina 375]
| |
Voor Christus, uyt de blancke necken
Haer tonghen dorsten laten trecken,
En storten 't alderleste bloed.
Vaert eeuwigh wel geroofde vrouwen!
Maer lieve! wilt ons woord te houwen
Voor Godes throon, vergeten niet.
Want hy en sal ons sijn genaden
Niet weyg'ren, als hy uw' gewaden
Voor hem soo rood gepurpert siet.
|
|
