Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 376]
| |
DE Maeghd, die van Goods segen,
Engratia was genaemt;
Werd huyden 't alder wegen
Ghepresen, soo't betaemt.
Hoe seer het oock, het swart gespoock
Der helscher poelen graemt.
Uyt Poortegael getrocken,
Met achtien Edel-mans;
Dee Christus haer gelocken
Op 't hooft de Roose-krans.
't Was Saragos// Van bloede ros,
Die haere gaf dese kans.
Helaes! de Bruyloft-stacy,
Daer sy na wierd gheleyd,
Moest wijcken voor de gracy
Die IESUS had bereyd.
De Bruyd die kreegh// Te midde weegh//
Veel hooger Majesteyt.
't Geloof dee haer bekijven
Den rooden Daciaen;
Die daer soo dorst ontlijven,
Den vroeden Christiaen.
Maer hy verwoed// Van menschen bloed,
Dee haer met roeden slaen.
Ja over straten slepen
Na 't bloedighe schavot:
Daer haer de Beulen nepen,
Voor Christo haren God,
De borsten af// Maer sulcken straf
Verdiende sulcken Lot.
Een Lot, daer voor verdwijnen
De rijckste krooningh moet.
Des sy 't noch most bepijnen
Met smart, van meerder bloed.
Wel aen dan Maegd!// Geduld en draegt
Noch wat, om 't hooghste goed.
Sy wierde dan gebonden
| |
[pagina 377]
| |
Van nieus weer aen de pael:
Men sloegh haer 't lijf vol wonden,
Men kraudent, hael op hael.
Soo datter schier// De gansche nier
Bleef aen 't gekromde stael.
Doch, nae de tuyghen seggen,
Soo vondmen naderhand
Haer halve lever leggen
In 't roo bebloede zand;
't Welck noch aldaer// De Christen schaer
Houd voor een waerdigh pand.
Hier mee noch niet te vreden
Den bloed verdroncken zot,
Liet haer misbruyckte leden
Weer werpen in het kot.
Tot dat sy daer// Sou gans en gaer
Vergaen sijn en verrot.
Het lichaem na beneden,
De ziel nae boven ginck:
Daer sy de soetste vrede
Haers Bruydegoms ontfingh.
Engratia!// Krijght ons gena
Van God voor alle dingh.
|
|
