Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 363]
| |
IUstijn den Philosooph,
Die aenden Roomschen Vorst,
Tot voordeel van 't gheloof,
Twee boecken schrijven dorst;
Ja 't gansch bedrijf van Christus koy,
Noch staende houden by pleidoy:
Word om sijn lieve deugd,
By ons te recht geheucht.
| |
[pagina 364]
| |
Den man had onder-tast
Al wat ter wereld oyt
Van Cebes was belast,
Van Plato was gestroyt.
Den Wandelaer den Stoïcien,
En al de Secten wel doorsien,
Maer vand hem selven iel
Van waerheyt en van ziel.
Tot dat een onbekend,
Hem segghen quam gewis:
Iustijn, ghy soeckt daer't niet en is.
De waerheyd rust in Christus Kerck.
Dus staeckt voort aen 't verloren werck;
En word een levend lid,
Van die ten Hemel sit.
Het moster-zaedjen, al
Hoe wel het lijkend' kleyn,
Verwind nochtans 't getal
Der moesen in't ghemeyn.
Want daer gh'in desen niet en vind
Als water, en geblase wind;
Daer groeyt de mostaert tot
Een al te hooghen lot.
Soo dat de snelle vlucht
Der voghelen, daer in
Komt vallen uyt de lucht.
Iustijn verstond den sin:
En 't geen hem d' opgeblase les
Noch noyt en gaf van Socrates,
Dat von hy in 't geluck
Van Christus soete juck.
Hier maeckte hy sijn nest:
Hier werd sijn dorst geblust.
Hier vond hy 't eerst, en 't lest:
Hier kreegh hy ware rust.
End' om de gunst van 't mostert-greyn
| |
[pagina 365]
| |
Te deelen mee aen groot en kleyn
Gaf hy voor Goods verbond,
Ten besten hand en mond.
Hy toonde 't Roomsche hof,
Met reden al te claer,
De onbevleckte stof
Van 't Christelijck Autaer.
Hy wederley,en maeckte goed,
Het kinder vleysch, het mensche bloed;
End' al de spijt die oyt
Op IESUM was gestroyt.
Maer d' onverdienden haet
Des Chrisdoms, was 't alleen,
Die Keyser, en Senaet,
De waerheyd deed vertreen.
Voorwaer, de saeck waar t' eenemael,
Vol-pleyt gheweest door sulcken tael;
En had de Christen wet
Geleen niet dit belet.
Maer des te min en werd
Den arbeyd niet geloont
Van Gode, die na't hert
De goede wercken kroont.
Den Keyser nam hem lijf en goed,
Maer Christus gaf den Roosen-hoed
Van d'eeuwen, hem bereyd
Voor d'uyt-ghevoerde pleyt.
|
|
