Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 262]
| |
GHy sult, met ongheraeckte leden,
En sonder yets gequetst te zijn,
Op Slanghen en Serpenten treden;Ga naar margenoot+
En jocken met het blau fenijn.
De liefde van een waer gheloof,
Maeckt Hel en Hemel tot een roof.
Het is aen Phocas wel gebleken,
Den onverwonnen vromen held;
Die Lucifer den buyt onstreken,
Den Hemel in nam met gheweld.
De liefde van, Ec.
Den Duyvel hitste de Tyrannen
Op Godes knecht; om Godes saeck.
| |
[pagina 263]
| |
Men dee hem splijten, spouwen, spannen,
Maer hy vertrad den helschen Draeck.
De liefde van, Ec.
Foey helschen Draeck! bijt op uw' tanden.
Een teder mensch, u hoofd vertreed.
Verkruypt van schaemt, verdwijnt van schande
Voor spijt, van u ontfanghen leed.
De liefde van, Ec.
Jae noch en kan't Serpent vergeten
Sijn jammer niet. 't Eerwaerdigh Rif
Van Phocas suyvert all' de beten
Der Slanghen, noch van haer vergif.
De liefde van, Ec.
Wanneer d'ellenden maer en kommen
Aen Phocas graf, of aen de deur
Des Tempels, keeren sy weer omme
Met gave leen, na eygen keur.
De liefde van, Ec.
Streckt dan, verwinner vande Draken!
Voor ons uw' wel beleefde tael:
Dat wy eens uyt den boesem braken
Al 't swart fenijn van 't helsch regael.
De liefde van, Ec.
|
