Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 124]
| |
 | |
[pagina 125]
| |
TImothee den besten
Van alle de reste
Mijnder Soonen! wilt voordaen toch sijn voordacht,
U selven te kennen,
En 't water t'ontwennen
Om uw' swacke maegh, en lichaems kleyne kracht,
Die u aendoet veel pijns,
Dus bruyckt een weynigh wijns.
Dit's den raed, die'k voorgeschreven,
uyt een Vaderlijcke minn'
Van den grooten Paulus vin
Aen Timotheum, om te leven.
Maer seker 't is wonder,
O Paule! die sonder
Nat of droogh, de siecken wel genesen kond,
dat ghy den voornaemsten,
En d'alderbequaemsten
Van uw' hulpers, dit receptken over sond,
Waer sijn uw' gordels? waer
Uw' linde doecken, daer
Ghy u sweet mee pleegt te stelpen?
Kunnen, die wel alle plaegh
Wijlen holpen, nu een maegh
Zonder dranck van Wijn niet helpen?
O diepte, o raden
Van Godes genaden,
Die sijn wonderen soo wonderlijck verdeelt,
Den Geenen, den desen,
Kon Paulus genesen,
| |
[pagina 126]
| |
Maer Timotheus maeg most blijven ongeheelt,
Want kranckheyd met geduld
Geleen, de deugd vervuldt,
Maeckt de vrienden Gods ootmoedigh.
Toond haer ons gelijcke stof,
Troost d' ellend; geeft Gode lof
van sijn segen overvloedigh.
Want door den onsterken
Grootdadige wercken
Uut te voeren, is bewijs van groote magt.
Wilt hier door aenmercken
Den oorspronck der Kercken,
Och hoe kleyn was eerst het Nazareens geslagt,
Door meesters barrevoets,
Ontbloet van alles goeds,
Ongeleerd, en kranck van leden.
Die niet dan schandael en spot
Preeckten, heeft den lieven God
's Werelds hoogheyd doen vertreden.
Ja wildy versinnen
Noch meerder gewinnen
Van't verdragen leed, soo voegt hier by gewis
Dat dit ons bevroeden
Kan doen in wat goeden
't Beste deel, en d'hooghste wensch gelegen is,
Men kan oock aen geen dingh
Als hier aen, vaster tingh,
Van Gods oordeel onder vinden,
Noch met sekerder bescheyd
Weten 't rechte onderscheyd
Van sijn waer' en valsche vrienden.
Dit doen ons op heden
De deugdige seden
Van Timotheus erkennen al te seer;
Hy reysde, hy keerde,
Hy preeckte, hy leerde,
Niet dan om de minn' van Christus sijnen Heer?
| |
[pagina 127]
| |
Het bleeck, want sijn profijt
Was niet dan smart en spijt,
End' een blauwe dood voor't lesten,
Maer, o aldervroomsten held,
Wat is u nu wel geteldt
Voor een som van interesten.
D'ellenden, de pijnen
Des werelds verdwijnen,
Voor het swaer ghewight van d'Hemelrijcksche vreugd.
Dus pleegt ghy te leeren.
Maer nu u des Heeren
Milde hand gekroond heeft d'onvermoede deugd,
Zoo'n laet te bidden niet
Voor ons, en voor't verdriet
't Welck den Heer ons gundt te dragen.
Op dat wy met blijde moed
En niet dan om 't hooghste goed
Gode dienen en behagen.
|
|
