Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

S. PAULUS BEKEERINGH.
XXV. Ianuarij.
De Benjamijnsche Wolf.

Op de bekende stem. Onder de linde groen.

DE Benjamijnsche Wolf,
Had nu genoegh gerooft,
Over 't Nazareensche vee,
Als hem IESUS buygen dee
Het opgeblasen hoofd.
Hy lagh door 's Hemels licht
Ter aerden neer geveld,
Daer een stem gekomen by,
Saule wat vervolgt ghy my,

[p. 128]

 

Hem staken dee 't geweld.

 

Heer! wat wilstu dat ick doe?

 

Gaet heen na Damascus toe,

 

Staet dan op, en laet// uw' bebloeden haet,

 

End' ick sal u doen// na voorgaende soen

 

Aenseggen mijn beraed.       Heer! wat &c.

 

 

 

Hier mede Saulus dan,

 

Geresen uyt het sand,

 

Zagh hy uyt sijn oogen niet,

 

Zoo dat hy hem leyden liet

 

Nae stee toe, aende hand,

 

Daer hy drie dagen langh,

 

Noch sag, noch at, noch dronck,

 

Tot dat aen sijn blind gesigt

 

Christus een twee dubbeld licht

 

Weer uyt genade schonck.

 

Anania, sprack den Heer.

 

Spoeyt u ras uyt liefde teer

 

Naer de Rechte straet// daer de huysingh staet

 

Eens die Iudas hiet// maer en vreest toch niet,

 

Want ick ben t'uwer baet.       Anania, &c.

 

 

 

Zoeckt daer een Tharsiaen

 

Die Saulus is genaemt.

 

Och! dees' is te wel bekendt.

 

Spaerdt my Heer! 'tenzy ghy 't end

 

Mijns levens hebt beraemt.

 

Wy hebben toch te veel,

 

Van desen man gehoort,

 

Door de al gemeyne stem,

 

Hoe hy in Ierusalem

 

Geleeft heeft en gemoordt,

 

Hy is die den vroomsten held,

 

Stephanum heeft neer gevelt,

 

Hy die met gedruys// u verloste huys,

 

Al om heeft verjaegt// en noch efter draegt

 

Een dood-haet op u Cruys.       Hy is die, Ec.

 

 

 

Ja nergens nae versaed

[p. 129]

 

Dit bloed bedropen dier

 

Komt noch met een fel octroy

 

Om de schaepkens van uw' koy

 

Te stroyen oock alhier.

 

Nu Anania, laet

 

De vrees tot geen belet

 

Immermeer u wesen van

 

Mijn bevelen, want den man

 

Is nu in sijn gebed.

 

Gaet dan heen, en weet vry dat

 

Hy een uytverkoren vat

 

My is, om de faem// van mijn grooten naem

 

Sterck te roepen uyt// daer ick sijn geluyd

 

Toe maken sal bequaem.       Gaet dan, Ec.

 

 

 

Derhalven sal ick hem

 

Vertoonen, wat hy al

 

In't verdeylen van sijn roof,

 

Om de wil van mijn geloof,

 

Verdriets verdragen sal;

 

Gescholden en gedreygt,

 

Belastert en bejockt,

 

In veel slagen, in veel do'on,

 

Nu van volcken, nu van Jo'on,

 

Gesteenigt en gestockt;

 

Nu eens koud, en dan eens heet,

 

Nu bebloed, en dan besweet,

 

Tot dat eens al om// 't aerdsche Heydendom

 

In mijn naem gelooft// end'ick op sijn hooft

 

De kroon te setten kom.       Nu eens, Ec.

 

 

 

O Saule Broeder lief!

 

Zijt minnelijck gegroet,

 

IESUS, die niet langh gele'en

 

Onder weegh aen u verscheen,

 

My tot u komen doet,

 

Ten eynde dat ghy door

 

Mijn opgeleyde hand

 

Met den heyl'gen Geest verlicht,

[p. 130]

 

Komt te werden in gesigt,

 

In wil, end' in verstand,

 

Saule, Paule, veel gelucks

 

Met de dragt des Christen jucks.

 

Maer nu ghy bekeert// zijt, soo bidt, soo leerdt

 

Ons oock al te saem// op dat IESUS naem

 

Te volder zy vereerdt.       Saule, Paule Ec.