Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 122]
| |
 D'Aerts-bisschop Hildefons
Die wijlen heeft beseten
De Toletaensche Stoel in 't Spaensche Rijck,
Te waerd is om van ons
Te werden oyt vergeten,
Des wy sijn deughden singen met gelijck,
't Was Isidoor// die't eerste spoor
Van't enge pad// hem geopend had,
Met een ontsteke sin
Tot des Heeren liefste min.
Ja om sijn meesters eer,
Oock tot de sucht des moeders,
Die hy met droefheyd sagh dat t'sijnder tijdt
Gelastert werde weer
Helaes van valsche broeders,
Vervattende van nieus de oude spijt,
Te weten dat// het reynste vat,
| |
[pagina 123]
| |
Nae dat s'haer Soon// had gebaert, de kroon
Der Maegden, als jonckvrou
Niet behouden hebben sou.
Hier vooren nam hy aen
De wapenen van reden,
Tot dat het spoock vernielt was en verjaegt;
Gelijck oock had gedaen
Ieronymus, die mede
Verdedigt had den naem van altijd Maegd.
Man Gods wat loon// wat krans, wat kroon,
Wat rijcke stof// sal u 't Hemels hof
Voordaen doen hebben veur
D'overhand van sulcken keur?
Voorwaer ten heeft geen maet
't Geen Christus u sal geven,
Maer midd'ler tijt neemt hier als tot een pand,
Een rock wel sijn van draed,
In't Hemelrijck gheweven,
Aen u gereyckt door 's Magets eygen hand,
Een groot geluck// van sulcken stuck,
O Hildefons// wilt niet laten ons,
Nu ghy oock hebt ontfaen
't Alderbeste, by te staen.
|
|
