Extractum Katholicum, tegen alle gebreken van Verwarde Harsenen
(1631)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 593]
| |
Stem: Komt nu all// groot en smal.
DAt de Sekt// Die be-
Alle rijk// Valt ge-
gekt// Werd niet zonder rede,
lijk// Christus ons verklaerde
In de Duytse steden// Van Ni-
Van zijn eerste waerde// Als’t door
ger end Albijn// Nu immers eens
geweld of list// Zijn hoogmoed deilt
| |
[pagina 594]
| |
 verdwijn│ Hier toe gedijden
en splitst│ ’t Zijn hovaerdijen
Tot allen tij-den// De onge-
Die ketterij-en// Doen smeden
loven; want// │
in een landt. │ Daer geen stee
Voor de vree// Immermeer kon
wezen// Maer altijd// Haet en nijd.
Want gelijk wy lezen// De opge-
| |
[pagina 595]
| |
 blazen// Gestad’lijk razen. Ga naar margenoot+
II.
Dus zoo de’en// nu gele’en
Vijfthien hondert jaren
All’ die ketters waren:
Van Simon Magus af,
Tot aen ’t Geneefse kaf.
’t Was Donaet// ’t was Novaet
’t Waren Arrianen
Of Pelagiernen:
Haer les was nau gebaerdt,
Of ’t was terstond geschaerdt
In veelderhande
Zin van verstanden.
Gelijkmen min of meer
Heeft zien gebeuren
Heeft zien verscheuren
De Luteraense leer.
d’Eene hard// als een berd//
d’And’re zacht en teder.
d’Eigen loop// had den doop:
Iae vry noch al breder.
Zoo dat haer splissen,
Nau sijn te gissen.
III.
Meester Ian// goede man//
Die wat nieuws belijen
Wou in Picardyen,
| |
[pagina 596]
| |
Most schoeyen ook zijn geest
Op deze zelve leest.
Des zoo zag// hy den dag//
Noch in eigen leven,
Dat zijn nieu Geneven,
Van jaren noch zoo klein
Was grof, en Puritein.
Maer wy op huyden,
Zien deze luyden
Zijn nieu-gedichte wet,
Deur scharpe twisten
Van Nigerristen
Verscheuren noch al bet.
d’Een vernomt// en verdomt//
d’Ander als een Ketter.
Iae verband// uittet land//
Als bedurven etter.
Geen claerder merken
Van valsche Kerken!
IV.
Wildy doch// hier van noch//
d’Eige reden weten?
’t Is dat zy vergeten
Van zucht, en zin berooft
Een romp sijn zonder hoofd.
Iders drift// leest de schrift//
Daer is geen van allen
Diet wil laten vallen:
’t Is meester, of scholier,
Elk is al even fier.
Weg met Synode!
Ik ben van Gode
| |
[pagina 597]
| |
Zoo wel geleerd als ghy.
Zijn woorden klinken,
Zijn wetten blinken
Als fakkelen voor my.
Ziet nu of// zulken stof
Van vervormde menschen,
Immermeer, nae Goods eer
Of nae vree kan wenschen
Och neen! zy zullen
Voorts blijven dullen.
V.
Ach! ghy mist// Calvinist!
Ach! ghy dwaeld vernieuwer;
’t Is noch Iut, noch Dieuwer
Noch Fob, noch Iob, noch Ian,
Die u verzamen kan:
Maer alleen// Petrus steen//
Daer op wijlen boude
Die ons heeft behouden,
Het ombewogen werk
Van d’ongefeylde Kerk:
’t Is mette deze,
Dat een moet wezen
Die wel geloven wil.
’t Is Petrus roede,
Die alle vloeden
Van ze’en kan houden stil.
Dits de maet, dits de staet,
Dits den eersten regel.
Dits de vree// dits de stee
Van des Heren zegel.
Daer alle stoelen
| |
[pagina 598]
| |
Nae moeten voelen.
VI.
Hooge stoel! uw’ gevoel
Wil en moet ik prijzen,
Zucht end’ eer bewijzen
Wel met gegronde re’en:
Gelijk all’ d’ouders de’en.
Damase! die de stee Ga naar margenoot+
Petri houd! Ey lieve!
Doet my door uw’ brieven
Verstaen en werden vroed
Wat ik geloven moet.
Want t’is uw’ roede
Daer mee ghy hoeden
Moet Christus ganse koy.
Stijft dan die dutten
Wild dan beschutten
Mijn ziel van d’helse proy.
Ziet de keur// ziet waer deur
Goods gezin in vrede
Altijd blijft, doedt en schrijft//
Ghy voordaen zoo mede.
En zult versterken
Vw’ nieuwe werken.
|