Extractum Katholicum, tegen alle gebreken van Verwarde Harsenen
(1631)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 530]
| |
Stem: Hadd’ ik den Appel schoone.
T’Is waer wy moeten lijden
Dat Christus Kerk gewoon// Was van
de oudste tij-den, Te bidden voor de doon,
Maer uyt verkeerde zucht// Van men-
schelijke liefde// End’ anders als de tucht
| |
[pagina 531]
| |
van ’t Godlijk woord haer briefde.
II.
Fijn man! wy accepteren Ga naar margenoot+
Voor eerst, den langen tijd,
Die ghy voor ’t huys des Heren
Hier toestaet en belijd.
Voorwaer te groten proof
Om nu te laten varen
Een toegestaen geloof
Van derthien honderd jaren.
III.
‘k Zeg derthien honderd jaren;
Gelijk ons vrank en vry
Heeft schrift’lijk doen verklaren
De pen van weerparty.
Hoe wel men ouder struyk Ga naar margenoot+
Van Vaders, aen kan wijzen,
Die ’t Katholijk gebruyk
Bescheydelijkken prijzen.
IIII.
Doch laten ons genougen
Met t’aengeboden tijd
Want wien en zou niet wrougen
De schennis, die hem quijt
Te maken kwam een wet
Hem van de liefste monden,
En niet te min gezet
Van d’alder oudste stonden?
| |
[pagina 532]
| |
V.
Inzonderheyd een Christen
Toestaende ’t geen hy hoordt:
Dat nimmermeer verquisten
Noch hel noch helsche poort
En zal den Tempel Goods,
Hoe zou een nieuwe leugen
Dan een zoo vasten roots,
Te gronde trekken meugen?
VI.
In geenderley manieren.
Want een zoo stijven werk
En kon noyt magt schoffieren.
Zoo dat daerom de Kerk
Van Paulo werd erkend Ga naar margenoot+
Te recht voor een colomme
En voor een firmament
Des waerheyds om en t’omme.
VIII.
Zoo dat ik wil gevoelen
Veel eer met Augustijn; Ga naar margenoot+
Dat d’opgewurpe stoelen
Die haer contrary sijn,
In een zoo ouden pligt;
Niet anders sijn als dwazen.
Die op ’t erkende licht
Moedwillighijkken razen.
|
|