Extractum Katholicum, tegen alle gebreken van Verwarde Harsenen
(1631)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 197]
| |
Het vleesch van Iesus Christ,
Met een zoo engen muir.
Als of het van te voren Ga naar margenoot+
Niet boven de natuir
Was uit een Maegd geboren?
II.
Benaudt soo waerde leden,
Besluit zoo reinen vleis
Met plaetsen, noch met steden
Gelijkmen nae den eisch
Der dingen is gewoon,
De onze te besluiten;
Want ’t vleesch van Godes zoon
Behoordt wel uit te muiten.
III.
Hy liet het ook wel blijken,
Wanneer hy op de wegt Ga naar margenoot+
Verschijnenende, dee strijken
Aen Saulum, d’arme knecht,
De roo bebloede Vaen.
Betuigende midsdezen,
Dat hy daer op de baen,
End’ in zijn Throon kon wezen.
IIII.
En alsment wil verzinnen;
Natuir schrikt even zeer
Dat zich twee lijven vinnen
Te zamen min oft meer
Op een gejuiste stee;
Dan dat ter zelver stonden
Een eenig lijff op twee
Contreyen werd gevonden.
| |
[pagina 198]
| |
V.
Dit kanmen doch ontkennen
In’t lichaem Christi niet:
Ten waer men wilde schennen
’t Geloof ’t welk ons gebiet
De toegeslote steen, Ga naar margenoot+
Daer deur het wist te sporen:
En d’alder reinste le’en
Daer uit het wierd geboren.
VI.
Zoo veel als nu de reste
Belangt, zal een kameel Ga naar margenoot+
Den grootste, en den beste
Verwinnen in dit deel?
Ach! als ghy dezen ziet
Wel deur een naeld passeren,
Zoo’n neemt dit voordeel niet
Van ’t lichaem onz liefs Heren.
VII.
’t Is waer ’t sijn vreemde zaken:
Maer die in d’Aerdsche baen,
Wel zonder zien en rakken, Ga naar margenoot+
Kon door de scharen gaen:
Zal die ter wyl hy nu
Ten Hemel zit gerezen,
In mogentheyd by u
Van krachten minder wezen?
VIII.
Dit’s tegen alle rede
Van kennelijk gescheid.
Al ziet ghy dan zijn leden
Niet uitterlijk verspreid;
Gelooft des niettemin:
| |
[pagina 199]
| |
End’ uw’ vervoogde zinnen,
Haer Zaligmaker, in
Zijn Hosty zullen vinnen.
IX.
O Iesu Heer der Heren!
Al sijn mijn zinnen doof,
Die hier in gans failjeren;
Nochtans mijn vast geloof,
Gegrond op’t zwaer gewigt
Van uw’ gegeven oorde,
Weerstaet hier haer gezigt,
En houd haer aen uw’ woorden.
|
|