Extractum Katholicum, tegen alle gebreken van Verwarde Harsenen
(1631)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
LXIII. Dosis.
| |
[pagina 200]
| |
En zey: dat u gedijen
Het land ten besten moet.
Daer ist besproke goed.
III.
Wat maekje vanden Heer?
Ghy schendt zijn wonder daden,
Ghy quetst zijn hoogste eer;
En spot met zijn genaden.
Gaet heen wild het beraden
Vw’ ydele figuir,
Op God, en zijn schriftuir.
IIII.
Ghy pocht met datter staet
Ioannes ses geschreven; Ga naar margenoot+
Het vleesch en gaf noit baet,
De Geest ist die doedt leven.
Maer wie heeft dan beneven
De dood, de Hel vertre’en Ga naar margenoot+
Als Christus vleesch alleen?
V.
Den Heer en sprak hier van
Zijn vleesch niet, wildyt weten.
Maer van een vleesig man
Die Christum meende t’eten
Uit potten, of van speten,
Gelijkmen is gewoon
Gebraden of gezoon.
VI.
Dit vleeschelijk verstand
Voorwaer en kon niet baten;
Maer datmen ’t hoogste pand;
Van Christus vleesch verlaten
Zou, om zoo losse praten;
| |
[pagina 201]
| |
Was noit de mening van
Matheeus of Ioan.
VII.
Te min, alzoo den Heer,
Wanneer hy zulke streken
Van Jong’ren, om zijn leer,
Zag van zijn School geweken,
Noit zey: ’t is maer een Teken
Daer ik van spreek; dus blijft
In mijn geloof gestijft.
IX.
Aldus en sprak hy niet.
Maer scharper noch als voren Ga naar margenoot+
Bevolen, zoo men ziet,
Zijn vleesch en bloed t’oorbooren.
Op peyne van verloren
Nu end’ altijd te gaen,
Zoo wie’t zou laten staen.
IX.
En dit’s t’gemeyne les,
Daer mee men wel gevaren
Heeft vijffthien hondert ses
En meer getal van Iaren.
Als blijkt uit all’ de Scharen
Der vad’ren die hier in
Eendrachtig zijn van zin.
|