Boekèt Mestreechs. Bloemlezing uit de Maastrichtse dialectliteratuur

(2005)–Flor Aarts, Lou Spronck– rechtenstatus



[pagina 291]
Tum Pieters (1921-1998) Avventouw Zoe avventouw, daan doog iech miech mien ouge touw Zoe avventouw, en hoort iech daan in mienen droum E prachteg leed, en iech wis neet vaan wee 't waos, Vaan boe 't kaom, 't leed dat miech zoe avventouw D'n aosem naom. Zoe avventouw, daan doog iech miech mien ouge touw Zoe avventouw, en zaog e beeld in mienen droum, E prachteg beeld, en iech wis neet vaan wee 't waos, Vaan boe 't kaom, 't beeld dat miech zoe avventouw D'n aosem naom. Zoe avventouw, daan doog iech miech mien ouge touw Zoe avventouw, en voolt miech gepuund in mienen droum En iech wis neet vaan wee 't waos, vaan boe 't kaom, Dat gepuun, dat miech, zoe avventouw, D'n aosem naom. En wèl iech ins, zoe avventouw, gelökkeg zien, Zoe avventouw, daan daon iech miech in mienen droum Mien ouge touw, en veul iech daan wie 't vreuger waos Wat tot miech kaom, miech oonverwachs zoe avventouw D'n aosem naom.
Aantekeningen Uit: Wayn Pieters, Zijn leven was een ballade. Gedichten, liedjesteksten, brieven en korte verhalen van de Maastrichts-Braziliaanse missionaris Tum (Thomas) Pieters (Maastricht 1999) 88. Het gedicht is geschreven in 1992. In Mestreechs aajd, 102-105 zijn nog twee prozaschetsen van Tum Pieters opgenomen: De breef, De hut.