Syons wijn-bergh

Inhoudende verscheyden schriftuerlijcke liedekens, uyt den Ouden en Nieuwen Testamente by een vergadert

't Twee-en-dertighste liet.
Toonende dat men in het goede onbeweeghlijck moet voort-varen, &c. ⁺

+ 032

Stemme. Te Mey als alle vog'len singen.

IS 't dat gy naer het goede staet,
Wie sal u letten door sijn quaet,
Gy zijt in Gods bewaren:
Wort gy gehaet // en oock versmaet,
't Is d' Heyligen al wedervaren.

2. Door veel lijdens, soo Paulus seyt,
Moeten wy in Gods Heerlijckheyt,
Niemandt en hoeft te dencken,
Dat God bereyt // sonder arbeyt,

[p. 162]

 

Sijn eeuwigh Rijck niet en sal schencken.

 

 

 

3. Is 't dat wy mede lijden siet,

 

Soo sullen wy naer al 't verdriet

 

Werden sijn Erfgenamen,

 

Maer die hem niet // belijden yet,

 

Sal hy voor sijnen Vader schamen.

 

 

 

4. Soo nood' als gy soudt zijn ontkent,

 

Soo nood' u tot sijn Kruyce went,

 

Willet gewilligh dragen,

 

Wat hy toesendt // tot in den endt,

 

Soo sult gy den Heere behagen.

 

 

 

5. ^*Hoe gelucksalig is den man,

 

Die de proeve verdragen kan,

 

Hy sal van God ontfangen

 

De Kroone dan // ten loone an,

 

Die nimmermeer en sal vergangen.

 

 

 

6. Wie dese hoope in hem heeft,

 

En altijt vast den Heer aen-kleeft,

 

Hy en valt niet bedrogen,

 

Maer God hem geeft // soo veel hy leeft,

 

Dat hy 't door hem sal vermogen.

 

 

 

7. Gods kracht, is 't niet een Wonder-werck?

 

Die wordt al door zwackheydt gesterckt,

 

Op dat hy mochte woonen

* D' aenvechtinge zijn de Menschen dickmaels seer nut, hoe-wel datse moeylijck ende zwaer zijn. Alle Heyligen zijn door veel suckelingen ende aenvechtingen gegaen, en hebben daer in haer nuttigheydt gehadt. Daer en is geen geselschap onder den menschen soo heyligh, daer geen aenvechtingen en zijn, om dat wy 't in ons selven hebben, daer door wy aengevochten worden. Het vyer beproeft het Gout, ende d' aenvechtingen den rechtveerdigen Menschen. Wy kennen disckmaels ons eygen vermogen niet, maer d' aenvechtingen maecken en 't openbaer wat wy zijn. Het begin van alle quade aenvechtingen is d' onstantvastigheyt des gemoets, ende een kleen vertrouwen op God.

[p. 163]

 

Binnen ons perck // met goet opmerck,

 

Veel hulp en troost sal ons toonen.

 

 

 

8. Oorlof die nu hier zijt gheproeft,

 

En in het vleesch somtijdts bedroeft,

 

Hy geeft u wederomme

 

Troost die u hoeft // soo ghy vertoeft

 

't Door lijdtsaemheydt met alle vrome.

Behoudt het goede.

Gelatentheyt in Kruys en Lijden.

Indien my Godes handt op aerden wil besoecken.
Ick wil gebuyghsaem zijn; en wil my des verkloecken;
'k Sal bidden, dat ick mach van binnen zijn vervult
Met Ootmoet, vast Geloov', en met een recht Gedult.
Weet dat de groote God ons machtigh is te stijven.
Is machtigh alle quaet van ons te konnen drijven.
O! die met reyne sucht op hem alleen vertrouwt,
Wert door het leedt gesterckt, en in 't verdriet gebouwt.
Dus staet de Liefde vast: en 't is de beste leer,
Oock in den hooghsten noodt te rusten in den Heer.