Syons wijn-bergh
(1670)–M. van de Speybroek–
AuteursrechtvrijInhoudende verscheyden schriftuerlijcke liedekens, uyt den Ouden en Nieuwen Testamente by een vergadert
[pagina 80]
| |
Het twaelfde liedt.
| |
Stemme: Van 't voor-gaende.
O Bruydegom mijn Heer,
Die ick beminne seer,
Boven ander Minnaren:
Ick draeg u liefd' in 't hert,
Wilt my altijdt bewaren
Voor droefheyt ende smet.
2. Gy zijt een Koning wijs,
Die daer regeert propijs,
Met uwen Vader machtig:
Een over-rijcke Heer,
Maer ick arrem onkrachtig,
Ellendig ende teer.
3. Schaemte heeft my omvaen,
Ick derf qualijck op-slaen,
Tot u mijn oogen klare:
Als gy u Majesteyt,
My komt openbaren,
Vind' ick my onbereyt.
4. Koning Bruydegom gy,
Twee vleugels dienen my,
Om mijn aensicht te decken:
| |
[pagina 81]
| |
Veel te meer om dat ick
Selfs voele mijne vlecke,
Daerom heb ick wat schrick.
5. Nochtans met Hester al
Ick u toe komen sal
Op u barmhertighede:
Verhoope dat gy sult
Laten dalen in vrede,
U Scepter heel vergult.
6. Soo sal ick tot u gaen,
Grijpen de spitse aen,
Van u groote genade:
Die my een steunsel is,
Een beschutting voor 't quade:
Dat ick niet en sla mis.
7. Gy hebt my toe-geseyt,
Al in gerechtigheyt,
U aen my te verloven:
En ick beloofde mee,
U te dienen daer boven,
In heyligheyt en vree.
8. Wy zijn nu bey te gaer
Verbonden, dat is waer,
Al door een stercke reden:
Dat ick nu niet en mag
Mijn beloft overtreden,
Tot in den laetsten dag.
9. Ick moet my wachten wel,
Van vreemde Minnaers fel,
Die my schoone bepraten:
| |
[pagina 82]
| |
Of ick u wild' af-gaen,
En wederom verlaten,
En haer dan nemen aen.
10. Maer ick proeve haer eest,
Of uyt u is den geest,
Soo word' ick niet bedrogen:
Gelijck Moeder Eva,
Voor des Serpents logen,
Quam sy in groote scha.
11. Daerom is 't dat ick hart,
In grooter pijn en smart,
Nu angstelijck moet baren:
Hopende dat gy sult,
My wel trouw'lijck bewaren,
Tot den tijdt is vervult.
12. Soo lang ick hier sal zijn,
En heb ick niet dan pijn,
En veel drucks te verwachten,
Daerom verlang ick seer
By daeg, ende by nachten
Naer uwe komst', mijn Heer.
13. Geeft my sterckheydt en kracht,
Dat ick op mijnder wacht
Gestadig mochte blijven;
Tot dat ick u gerucht,
Om u vyandt te verdrijven,
Sal hooren in de lucht.
14. Ick Piinces, u vriendin,
Roepe met hert en sin,
| |
[pagina 83]
| |
Tot u met groot verlangen:
Om in u Heerlijckheydt
Te werden ontfangen,
Die my nu is bereydt.
Behoudt het goede. | |
God de Heere, stelt sijn uytverkoren Volck; in 't oude verbont: menigmael voor sijn grootheyt, macht en liefde: op datse hem souden lief hebben, ende gehoorsaem zijn.Siet, des Heeren uwes Gods is de Hemel, ende der Hemelen; de Aerde, ende wat daer in is. Deut. 7. vers. 14. Alleenlick heeft de Heere lust gehad aen uwe Vaderen, om die lief te hebben: ende heeft haer zaet na hen ulieden, uyt alle de Volkeren verkoren, gelijck het ten desen dage is. vers. 15. Besnijdet u dan de voorhuyt uwes herten: ende en verhardet uwen necke niet meer. vers. 16. Want de Heere uwe God, die is een Heere der Heeren: die groote die machtige, ende vreeselicke God, vers. 17.
Den Propheet, voorseggende hare verlossinge uyt Babel, spreeckt Gods grootheyt macht, ende liefde uyt, seggende: Wie heeft de Wateren met sijne vuyst gemeten? ende van de Hemelen met de spanne de mate genomen? Jes. 40. vers. 12 ... Hy is 't die daer sit boven den kloot der Aerde ... vs. 22. Die de Vorsten te niete maeckt ... vers. 23. Heft uwe oogen op om hooge ende siet wie dese dingen geschapen heeft ... vers. 26. Waerom segt gy [dan] o Jacob ... mijn weg is verborgen voor den Heere ... vers. 27. en weet gy 't niet ... dat de eeuwige God ... noch moede noch mat en wort ... vers 28 ... Die den Heere verwachten, sullen de kracht vernieuwen ... ende niet mat worden. vers. 31. Want [gelijck] een Jongeling eene jonge Vrouwe trouwt: [alsoo] sullen uwe Kinderen u Trouwen. Ende [gelijck de Bruydegom vrolijck is over de Bruyt, [alsoo] sal u God over u vrolijck zijn. Jes. 62. vers. 5. De Liefde Gods is onuitsprekelijck door Jesum Christum in 't nieuwe verbont beschreven. Hier in is de Liefde, niet dat wy God lief gehadt hebben, maer dat hy ons lief gehadt, ende sijnen Sone gesonden heeft [tot] een versoeninge voor onse sonden. 1 Joan. 4. vers. 10 ... Ick hebbe u lieden toe bereyt (segt Paulus aen die van Corinthen.) 2 Cor. 11. vers. 2. Om [u als] een reyne Maegt, eenen manne voor te stellen, [namelijck] Christo: doch ick vreese dat niet eenigsins, gelijck de Slange Eva door hare arglistigheyt bedrogen heeft, alsoo uwe sinnen bedorven worden, [om af te wijcken] vande eenvoudigheyt die in Christo is. | |
Vereeninge Gods met de mensche.
Hy die eens heeft geseyt, wert vruchtbaer op der Aerden,
Heeft noch een echte bandt, en dat van hooger waerden,
Als yet waer op de Jeugth met al de sinnen bouwt;
En nader Menschen werd, een lief geselschap trouwt,
Hier na verlangt mijn hart, hier wort 'er toe gedreven,
En schept uyt dit gepeys gelijck een ander leven
En voel dat mijn gemoet, als uyt een dorre borst,
Nu vander aerden scheyt, en na den Hemel dorst.
Geeft aen mijn sinnen kragt, om aen te mogen schouwen
| |
[pagina 84]
| |
Hoe God den Mensche vrijt, en hoe de Zielen trouwen,
Dat is een reyn vermaeck, dat noyt en wort verstaen,
Dan als het sondig vleesch sal wesen af gedaen.
Want t'wijl ick hier voortaen geen Bruyloft heb te wachten,
En dat geen Aerdsche vreugt en speelt in mijn gedachten,
Soo wensch ick maer alleen den grooten Bruylofts-dag,
Die noyt geen mensch begreep, of menschen oogen sag.
O wonder, Godes Soon te hebben tot een Broeder,
En tot een vasten troost, en tot een waren hoeder,
En tot een trouwen vriendt, ja tot een Echte Man,
Soo dat de bleecke doot hier tegen niet en kan.
|