De mens van Paracelsus

[p. 62]

[p. 63]

[Soms in dit vochtig wingewest]

Soms in dit vochtig wingewest
val ik in mijn heelal terug,
een bebloede vogel -

eerst als ik de zee mannelijk zie
kan ik weer paren. Het paasfeest
van de wolken heelt de wonden
die de wereld dagelijks in mij wil.

Dan, als het later lente wordt
en de lente lengte en het licht
de poriën van de dood dicht.
Dit dogma geldt als oerbegin.