De mens van Paracelsus

[p. 60]

[p. 61]

[In het krachtveld van de kruiden]

In het krachtveld van de kruiden
kruit de zon, met kevers in de klaver
die klagend kraken. Vertraagd,

teruggewenteld om zijn as
vind ik langzaam weer het kind:
onder de gewelven van de wolken
hoor ik de herder met zijn honden...

Doch waar het om begonnen was
heb ik niet teruggevonden.