Die verrekte gelijkhebber
(1973)–Hedwig Speliers–
Auteursrechtelijk beschermdbron
Hedwig Speliers, Die verrekte gelijkhebber. Nijgh & Van Ditmar, Den Haag / Sonneville, Brugge 1973
codering
DBNL-TEI 1
Wijze van coderen: standaard
logboek
-
verantwoording
gebruikt exemplaar
eigen exemplaar dbnl
algemene opmerkingen
Dit bestand biedt, behoudens een aantal hierna te noemen ingrepen, een diplomatische weergave van Die verrekte gelijkhebber van Hedwig Speliers uit 1973.
redactionele ingrepen
De eindnoten zijn in deze digitale editie direct bij de bijbehorende nootverwijzingen geplaatst. De volgende pagina’s zijn hierdoor komen te vervallen: 56, 57.
p. 9: de kop ‘Inleiding’ is tussen vierkante haken toegevoegd.
Bij de omzetting van de gebruikte bron naar deze publicatie in de dbnl is een aantal delen van de tekst niet overgenomen. Hieronder volgen de tekstgedeelten die wel in het origineel voorkomen maar hier uit de lopende tekst zijn weggelaten. Ook de blanco pagina's (binnenkant voorplat, 6, 8, 24, 80, 82, 152, 154, 198, 200, 230, binnenkant voorplat) zijn niet opgenomen in de lopende tekst.
[ voorplat]
hedwig speliers
die verrekte gelijkhebber
[pagina 1]
Die Verrekte Gelijkhebber
[pagina 2]
nieuwe nijgh boeken 56
NIJGH & VAN DITMAR/'s GRAVENHAGE
[pagina 3]
Hedwig Speliers
Die Verrekte Gelijkhebber
Polemieken
SONNEVILLE/BRUGGE
[pagina 4]
Copyright 1973 by Uitgeversmij Sonneville Press P.V.B.A.
Orchideeënlaan 3 - 8200 Sint-Andries-Brugge
Omslagontwerp: Jan Demarest, Brugge. Gezet uit de Press Roman. Druk: Sonneville Press, Brugge.
Wettelijk depot: D/1973/0661/030
Eerste druk: maart 1973
Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
[pagina 231]
INHOUD
| GRENSOVERSCHRIJDING (INLEIDING) | 7 |
| STREUVELIANA | |
| Stijn Streuvels en de Nederlandse lezer | 25 |
| Van Hersteller tot Plagiaris | 34 |
| Ik denk, Hugo Claus koos knap | 58 |
| In Mira heb je alleen lichamelijke aanwezigheid | 65 |
| De teleurgang van het vrije woord | 68 |
| Post Scriptum | 71 |
| Een golf van ongebreidelde willekeur | 73 |
| POLEMISERIE | |
| De gestencilde revolutie | 83 |
| Van de waardigheid die ik verwerp | 93 |
| Olleken-Bolleken-Boven (Walschap, Lampo) | 103 |
| Marnix Gijsen, auteur van de gemiste kansen | 107 |
| Avondlanden, ook in mij | 112 |
| Bericht uit editoriaal fascistenland | 119 |
| Anecdoten in de woestijn | 123 |
| 7 enjambe(s)menten | 131 |
| Namen noemen | 148 |
| KRITISCH SPROKKELHOUT | |
| De gehate literaten (Weverbergh) | 155 |
| Babbeltjes met Boon (Weverbergh) | 159 |
| Een modieus vakmannetje (Adriaan Venema) | 164 |
| De schrijver als technocraat (Ivo Michiels) | 167 |
| Hersenloze humor (Godfried Bomans) | 170 |
| Pour Delphine: geen emancipatie (Chris Yperman) | 173 |
[pagina 232]
| De mens is veel laffer dan hijzelf weet (W.F. Hermans) | 177 |
| Literatuur als Ersatz (Roland Beyen) | 181 |
| De toegang tot een verloren wereld (Claude van de Berge) | 185 |
| Gebruik en misbruik van de marxistische literatuursociologie (Bert Brouwers) | 188 |
| De Taal der Liefde (G.K. van het Reve) | 193 |
| ARS POLEMICA | |
| L.P. Boon, een polemisch model | 201 |
| Scherper, meer naar de dieren toe | 221 |
[ achterplat]
Wie wil mag in deze nieuwe polemische bundel een vervolg zien op Wij, galspuwers. Maar tussen 1965 en 1973 liggen mijn twee Streuvelsboeken en ikzelf, een blad in de wilde wind van het wereldgebeuren. Wie wil, mag vergelijken. Hij zal zien dat mijn teksten nog sterker in de actualiteit zitten, hij zal zien hoe toestanden en feiten van toen vaak toestanden en feiten van nu zijn gebleven. Alleen namen zijn veranderd, of plaatsen. Hij zal lezen hoe de scherpe hoeken van de contestatiehoop en het literatuurgeloof afgevlakt werden. Desillusie en een nauwer contact met literatuur uit de psychologische en biologische sfeer, zijn daar niet vreemd aan. Schrijven is zich situeren in de verwarring, schreef ik elders. Zo word je door de verwarring besmet. Maar verwarring en onvolwassenheid zijn twee wanhopige wapens in de strijd tegen de technokratische samenleving. Een samenleving, waarin ik klem zit. In Die verrekte gelijkhebber stuur ik aan op staaltjes van onvolwassenheid en soms zoek ik mijn heil in de heilige woordwaanzin, in de logika van het onlogische. Maar, er is de rode draad die beide polemische bundels verbindt: van het ongenoegen met de zuivere literatuur zoals ze nog steeds aangeleerd en aanbevolen wordt, naar een besmette samensmelting van tekst en werkelijkheid.
Hedwig Speliers