Poëzij

[p. 75]

Bemoediging.

[p. 76]

.........................................

Als 't lied, dat, van mijn luit gevloeid,

Hier 't hart nu streelt, de zinnen boeit

Diep in de aloudheid ligt vergeten en bedolven;

Dan ziet een juigchend nageslacht,

In zaalger tijdkring voortgebragt,

Zijn vreugd uit onzen rouw noch blinken;

Want hij, die in orkanen spreekt,

En uit de orkanen lente kweekt,

De Alvader, laat zijn kroost nooit onder 't wee verzinken.

loots.