Gedichten

[p. 114]

Klagt over Amor.

Meisjes! wacht u toch voor Amor!

Ach! hij teelt slechts bang verdriet:

'k Zal niet meer op hem vertrouwen,

Want hij houdt zijne eeden niet...

Maar mijn Damon mint mij teêr,

En, helaas! ik min hem weêr.

Zij, die naar zijn woorden luist'ren,

Zijn nog meer dan hij verblind:

'k Wil de vleijerij ontvlugten

Van dit onmeêdoogend kind....

Maar mijn Damon mint mij teêr,

En, helaas! ik min hem weêr.

[p. 115]

 

o! Hij weet zoo lief te kozen!

 

En zijn taal is honigzoet:

 

'k Zal mij voor zijn listen wachten,

 

Hij heeft een geveinsd gemoed....

 

Maar mijn Damon mint mij teêr,

 

En, helaas! ik min hem weêr.

 

 

 

Hij ontving mijne eerste hulde,

 

En hij schonk mij boezemsmart!

 

Wreede! ja! ik wil u haten,

 

Gij hebt een ondankbaar hart...

 

Maar mijn Damon mint mij teêr,

 

En, helaas! ik min hem weêr.

 

 

 

Vlugt dan, meisjes! schuwt de liefde,

 

Liefde, die slechts smarten biedt!

 

o! Ik zoude u gaarne volgen:

 

Maar ik kan om Damon niet....

 

De arme jonge mint mij teêr,

 

En, helaas! ik min hem weêr.