Begroeting, Aan myn Oudste Broeder Leonard van Sorgen, Tredende in zyn Vier en twintigste Jaar.
Myn Broeder, die met my gelyk zyt opgetogen,
Met wien ik heb wel eer deselve borst gesogen,
Myn Broeder en myn Heer, myn's Vaders eerste kragt,
En wien myn Moeder eer als my ter wereld bragt.
De eersteling is God: Gy zyt hem opgedragen,
En u verkiesing was zyn wil en welbehagen,
De gantsche Mass' is zyn, niet een en sal vergaan,
Van die geteikend in zyn Boek ten leven staan.
Gedenkt dog heden tot wat eind gy zyt geboren,
En wat uw Pond wel heeft gewonnen of verloren,
En al uw handeling die gy hier hebt gepleegt,
Op dat gy van zyn gunst ook loon na daden kreegt,
De glory van u Heer zyn wetten en zyn keuren,
Soekt gy die met u hert, en sinnen na te speuren,
Heerst hy al Souverain met Scepter en met Kroon,
In't binnenste van u hert, heeft Jesus daar zyn Troon,
Verciers met edel goud, en al uw' ingewanden,
En souden die niet wel geraaken aan het branden
Van zoo een felle vlam, myn Broeder sie ik weet,
Dat gy niet meer en zyt, nog kout, nog louw, maar heet.
Verkondigt nu de deugt van hem, dien u quam trecken
Uit 's Duivels duister ryk, en van de dood verwekken,
Op dat gy zyner eer u leven overgaaft,
't Geen gy hem hebt belooft, en met een eed gestaaft,
En om nu t'eenemaal uw' ziel gerust te stellen,
Soo gaat in grooten ernst uw' dagen overtellen,
| |
Addeert uw' weeken en uw maanden by malkaar,
Gy vind de zomme net is vier en twintig jaar.
Dit alles is nu weg, verstreken en vervlogen,
Hoe menig Reekenaar is in zyn hoop bedrogen,
Een dwaas die nog een reeks van tyd te leven dagt,
Die word zyn ziel ontrukt ook in deselve nagt.
Maar gy myn broeder vind uw' Reekeningen effen,
En Gods Rechtvaardigheid en zal uw' nimmer treffen,
Dewyl gy hebt verstaan dat nu dien trouwen Borg.
Des Vaders gramschap stild, en u steld buiten sorg.
Wel aan leeft t'zyner eer, hy wil en sal uw' zeeg'nen,
Hy late mildelyk op uwen Schedel reeg'nen,
Al wat hy ooit of ooit uit zyne volheid gaf
Aan zyne kinderen: hy zy u stok en staf
Tot in het duister dal: en is 'et zyn behagen
Hy voegt nog veele tyd, en dagen by u dagen:
Tot dat uw' raven-kruin mag naar een halve eeuw,
Nu swart gelyk een git, dan zyn soo wit als sneeuw.
Hy zy uw' deel, uw' lot, uw' schild, uw' loon, uw' wapen,
Uw' Borstweer en Rondas; hy doe uw' veilig slapen,
Daar zyn voorsienigheid voor uw' het bedde spreit,
Kan ergens ooit uw' hooft zyn sachter neergeleit?
Werpt al uw' sorg op hem, gewis hy zal het maaken,
Hy heeft alleen 't bewint van allerhande saaken,
Soo hy u 't meerder geeft en weigert u het min,
Zyn wysheid siet voor u daar ietwes schaad'lyks in.
Hy zy van nu voortaan en altyd onser beider
En God en hoogste Goed, en Zaligheid en Leider,
Uw' wil is altyd wel, Fontein van alle goed,
Dewyl ons all's tot heil dog mede werken moet.
Uwe Broeder
15, Febr. 1675.
P.V. Sorgen.
|
|
Auteursrechtvrij