Dicht-kundige ziele-zangen, op-gesongen door verscheyde zangh-lievers
(1681)–Philippus van Sorgen–
Auteursrechtvrij
[pagina 22]
| |
Wijse: Psalm 79.
I.
Komt Oceaen van ongemeten goetheyd,
Komt Eynd’loos diep van ongesmaeckte soetheyd,
Komt opent U versegelde Fonteyne,
Doorwatert een amechtige Woestijne;
O Zee zoo water-rijck,
Vloeyt over Dam en Dijck
Van onse hooge harten:
Ach God gedoog het niet,
Wy doen ons self verdriet,
En meenen U te tarten.
II.
O levend’ water dat den dorst kond stillen,
Der geener die alleen maer drincken willen:
Stroomt klare Vliet, gy schijnt by-na bevrooren,
En dompelt ons tot over hooft en ooren
In Iesus dierbaer Bloed,
Dien kostelijcken Vloed,
Daer duysende Melaetsen
Haer plagen wierden quijt,
Wy gaen ons nu ter tijd
Aen dit Bethesda plaetsen.
III.
O volle stroom, een groot getal van toevers,
Op Sions heyl, die leggen op Uw’ Oevers
En gapen vast naer water, als de Vissen
In ‘t gulle sand, daer sy haer hooft-stof missen;
Komt op Uw’ Oever staen,
| |
[pagina 23]
| |
Soo vol als de Iordaen,
Doen Ioshua die kloofde,
Wy waeren strax gedrenckt,
Indien gy maer eens wenckt,
Of soo wy maer geloofden.
IV.
O schrickelijck, o heyloos ongeloove,
Word dan dien Vloed om uwen’t wil verschooven?
O Heer geef ons Lantaerens om te soecken
Naer dit gedrogt in winckelen en hoecken,
Maeckt dit het ons soo bang,
Wy willen desen Slang
In duysent stucken kerven,
Wy kunnen langer niet
Het Water van Uw’ vliet
Ontbeeren, of wy sterven.
V.
Wy graven vast, aen alle kanten grebben
Als eens d’Egyptenaren, Ach sal dit ebben
Sijn sonder end? het is al tijd van vloeyen,
Ey doet op nieuw de dorre stammen groeyen,
En dragen vrugt op vrugt,
Kom heelt de Water-sugt
Van u versmagte kind’ren,
Of legt haer aen de Borst,
En laeft haer fellen dorst,
Uw’ volheyd sal niet mind’ren.
 |
|