Aanhangsel, of tweede deel, van de dicht-kundige ziele-zangen, op-gesongen door Philippus van Sorgen en verscheide andere zangh-lievers

Liefde-verdriet.

Stemme: I. Mousquettier. Of, Wat voert de Lieve Morgen-stont, &c. D. Lodenst. I. Lied.

1. Hoe driftig is der Liefde gloed,
Wie weet wat wonderen hy doet,
Als die eens plaats grijpt in ‘t gemoed;
Hy laat nooit hert nog ziel in rust,
Maar noopt ons aangesteken lust,
Zoo lang, tot die word uitgebluscht.

2. Ist dan wel wonder dat ik my,

Door dese zoete herts-tocht vry
Benart vind; en dat ‘k, hoe ik ly’,
Niet kan of wil genezen zijn,
Als door een schitt’rend’ ooge-schijn
Van Hem, om wien ik leed’ in pijn?

3. O Godd’lijk voorwerp mijner Liefd’!

Gy weet hoe my die Lijding grieft;
Ei lieft my weer zoo ‘t u belieft.
Ontsteek met uwe Weder-min
De Liefde daar ik ziel en zin
Verwert en ingewikkelt vin’.

4. O Herte-lief, mijn ’s Ziele Vrind!

Hoe toont gy u dus ongezint
Tot my, die u zoo heftig mint?
Hoe houd ‘t gy u dus wijd en verd’,

[fol. 154]

 

Van haar, die u met ziel en hert,

 

Hoe lang hoe meerder lievend’ werd’?

 

5. De Zeen, of Vlo’en, zoo brak als zoet,

 

Die kunnen d’aangesteken gloed,

 

Niet lesschen binnen mijn gemoed.

 

De Liefd’ uw’s Huys my gansch verteert;

 

Gy weet hoe zeer mijn’ ziel begeert

 

Te zijn met uwe Liefd’ vereert;

 

6. Wel aan dan zoete Iesu kom,

 

Ai kom, mijn Lief, mijn Bruidegom,

 

Ik liev’ u, lieft my wederom.

 

Kom Heere Christe daal tot my,

 

En haal, in liefd’, mijn ziel tot dy,

 

Op dat ik Eeuwig by u zy.

 

7. Ik zal dog niet laten gaan,

 

Maar wil u hangen achter aan,

 

Ia houden u zoo lange staan,

 

Tot dat gy my uw Zegen jont,

 

En met de kusjens uwer mond

 

Mijn Min-ziek hertje maakt gezont.

A.G.