Aanhangsel, of tweede deel, van de dicht-kundige ziele-zangen, op-gesongen door Philippus van Sorgen en verscheide andere zangh-lievers

[fol. 147]

Den Alles Vermogende Door ‘t Geloove.

Dan als Gods Geest mijn ziel bewerkt,
Die duiz’lig leit daar heenen; En met zijn
kracht haar zwakheid sterkt, Ia recht we ‘er
op de beenen; Dan acht ik quelling, leet, verdriet,
Of een’ge wanspoed min als niet.

2. Al schiet den Satan tegens my

Zijn doodelijkste flitzen;
En komt de Helsche Raserny
En ’s Werldsch op my aanhitzen;
Hoe fel en vinnig datze wo’en
Ik lachg’ met al hunn’ razend doen.

3. De Naam mijns Gods is my een Borcht,

Zijn’ vleug’len my bedekken,
Waar heen ik tijdig, onbezorcht,
In tijd van nood, vertrekke,

[fol. 148]

 

Daar blijv’ ik wis en veilig staan,

 

Tot dat de stormen overgaan,

 

4. ‘t Geloov’, het wapen van mijn ziel,

 

Dat neem’ ik dan ter handen;

 

Schoon al de Wereld op my viel,

 

Ik maak haar macht te schanden;

 

Ik vell’ en breng het al ten val,

 

Want door ‘t Geloov’ vermag ik ‘t al.

 

5. Gebeurt het dat der Slangen zaat

 

My prikkelt in de hielen;

 

Dat uiterlijcke leet en quaad

 

Doet voordeel aen mijn ziele.

 

Ia ‘t argste dat my yemand doet

 

Bevordert my het grootste goed.

 

6. Indien men my mijn goed ontneemt,

 

Mijn Huizen en mijn Erven,

 

En (met een woord) van all’s vervreemt;

 

Ia doet m’als Balling zwerven,

 

Ik kreun’ des niet; ik weet wel dat

 

My God bewaart een Eeuw’ge schat.

 

7. Ontrooft men my mijn Naam en Eer,

 

En word mijn faam bezwaddert

 

Door lastering, ‘t quelt niet zeer,

 

Hoe vuil men my bekladdert,

 

Neen, want mijn roem, mijn lof en Eer

 

En zoek ik niet als by den Heer.

 

8. Of zoo ‘t geweld nog hooger klimt,

 

En doel-oogt na mijn leven

 

Zoo dat het schuymbekt brult en grimt,

 

En bars komt tegenstreven;

 

Wat’s dat? wanneer zy ‘t Lichaam knot

 

Dan voert het mijne ziel by God.

 

9. Zy neemt van my het Tijd’lijk af,

 

Om ‘t Eeuwig my te geven;

 

Haar strengheid valt my zwaar nog straf;

 

‘k Wil daar niet tegenstreven;

[fol. 149]

 

Zy rukt mijn ziel uit al haar nood,

 

En doet my leven door de Dood.

 

10. O God in my de kracht verwekt

 

Van uwe Geestes werkking;

 

Mijn Ziel tot dees aanmerking treckt

 

In mijn Geloofs versterkking,

 

Op dat ik, wat my hier ontmoet’,

 

Nooit flauw: maar houde lust en moedt.

A.G.