Aanhangsel, of tweede deel, van de dicht-kundige ziele-zangen, op-gesongen door Philippus van Sorgen en verscheide andere zangh-lievers

[fol. 129]

Een Sugt tot Iesum.

Stemme: Van den 79. Psalm.

1. O Soete Iesu, wanneer sal het wesen,
Dat gy mijn kranke Ziele sult genesen?
Onder ‘t bedroefde pack der sonden smoren?
O Iesu, sal die gy hebt utverkoren,

Sal Heer, mijn eysig hert

Nogh langer soo verwert,

In dese wildernissen,

Sonder bewegt te zijn

In ongevoel’ge pijn

U lieflijck aenschijn missen

2. O soete Iesu! hebben dan u wonden
Haer kragt verloren, datse niet mijn sonden
Afwassen konnen, og hebt gy beslooten
My voor altijt uyt uwe gunst te stooten

Ah! Iesu, ah! mijn Ziel

Schijnt in een tuymel-wiel

Te wesen heel verdronken:

Och roept s’in grooten nood:

Ik leg geheelijk dood

In dijn singen versonken.

3. Wel soete Iesu, heeft u Geest sijn kragten
Verlooren, die my te verquikken plagten?
Of heeft u gunst, die gy my liet bekomen
Haar woonplaats uyt mijn Ziele weg-genomen?

Wat is het dan, ô Heer,

Dat nog mijn Ziel soo seer

Wert van u weg gedreven?

Of is dit u besluyt?

Of is u goetheyt uyt?

Of hebt gy my begeven?

[fol. 130]

 

4. O neen, die Ziel-verquickende Fonteyne,

 

Uw’ wondens kragt sal nimmermeer verdwijnen,

 

Nog u besluyt, ô Iesu, sal niet falen;

 

Of schoon u Schaapkens quamen af te dwalen:

 

Schoon dat het aardsche dal

 

Verandert wierd, en al

 

Wierden de bergen kragtig

 

Met grooter magt beroert

 

En in het hert gevoert

 

Der Zeën, ô Heer Almachtig!

 

5. Maar ‘t is ‘t gedrogt, en tovermagt der Hellen

 

Dat t’samen spand om my ter neer te vellen,

 

Daarom, ô Iesu, laat uw’ ingewanden

 

Door uwe teere liefde tot my branden:

 

Want sonder uwe kragt

 

Kan ik die groote magt.

 

Van alle mijn vyanden

 

In ‘t minst niet tegenstaan,

 

Soo hevig komen s’aan,

 

Noch al haar wreede tanden!

 

6. Op, op mijn Ziel, waar toe dit droevig klagen:

 

Waar toe in klagt versleten gantsche dagen:

 

Siet hier, siet hier u Heylands ermen open,

 

Tragt maar (al konje niet) daar in te loopen:

 

Waar toe soo lang gedraalt:

 

U schult is al betaalt:

 

U Heyland heeft geleden,

 

Neem aan wat Iesu geeft:

 

‘t Is lieflijk wat hy heeft:

 

Hy heeft voor u gebeden.

 

7. O Iesu lief, wanneer sal ik hier boven

 

Met duysend Eng’len u gestadig loven;

 

Als my in steed’ van dit mijn droevig schreyen,

 

Dat eeuwig Halelujah sal verblyen!

 

Ach Iesu, Iesu lief,

 

Komt heymlijk als een dief:

[fol. 131]

 

Steelt gy vry heel mijn herte!

 

‘t Komt u ô Iesu toe,

 

‘t Is nu van ‘t heygen moe,

 

Ontbint gy ‘t van sijn smerte.

A.V.V. In ’s Hertogenbosch, den 21. Oct. 1675.