Aanhangsel, of tweede deel, van de dicht-kundige ziele-zangen, op-gesongen door Philippus van Sorgen en verscheide andere zangh-lievers
(1688)–Philippus van Sorgen–
Auteursrechtvrij
[Folio 100]
| |
O liefste Iesu door wat macht,
Wort soo u teere ziel verkracht,
Om my, my, te besinne,
Soudt zijn // dat mijn,
Reyne ziele // u beviele,
E tot liefde,
Soo u lievend’ hert doorgriefde.
2. O Iesu! neen, Genade-son,
O soete Iesu! Liefde-bron,
‘t Is enckel uwe goetheyt,
O soetste Iesu die u dringht,
O liefste Iesu die u dwinght,
‘t Is enckel liefd’ en soetheyt,
Hoe goet // hoe soet,
Hoe doordringend’ // hoe ziel dwingend’,
Ach! hoe heerlick,
Is u liefd’, s’is ongrondeerlick.
3. Een breedte sonder eynd’ of maet,
Een lengte die veel verder gaet,
Als Hemel ende Aerde,
Een diepte sonder peyl of gront,
Een hoogte, die noch oog noch mont,
Bereyckt of roemt na waerde,
Ach ‘t is // gewis,
Soo een goetheyt // soo een soetheyt,
Daer met lusten,
Kan mijn ziele soet in rusten.
4. O liefde! liefde overgroot,
Mijn arme ziel was levend’ doot
Doe Iesus my quam trecken,
Ia sig geheel ten besten gaf,
Sijn leven selfs om mijn uyt ‘t graf
Der sonden op te wecken,
Hy riep // ick sliep,
’k Sloot mijn ooren, ‘k wou niet hooren,
| |
[Folio 101]
| |
Maer hy drongh my,
Door mijn hert: sijn liefde dwong my.
5. Proeft doch, mijn ziele, wat een goet,
Smaeckt ziele, wat u Iesus doet,
‘t Is Iesus, ziel, u Heylandt,
‘t Is Iesus, die ‘t u alles geeft,
Die nietrs voor u te kostelijck heeft,
U hulp, u troost, u bystandt,
Proeft doch // soeckt noch,
Meer hoe heerlijck // en begeerlick,
Dien beminden,
Iesus is, ghy sult het vinden.
6. Maer ach mijn Heylandt, waerom ist,
Dat nog mijn ziel soo verre mist?
In u met al mijn sinnen,
En over al en t’aller tijt,
Gelijck ghy ‘t Heere weerdig zijt,
Soo innigh te beminnen,
Daer ghy ‘t // doch zijt,
Die my ‘t leven // hebt gegeven,
Ghy alleene,
Soete Iesu, anders geene.
7. Ach ziel! hoe soo verkeert en blint,
Dat ghy niet meer dien Iesus mint,
Dien Heylandt, ô dien Broeder!
Ach wat mach ‘t zijn? of weet gy niet
Dat uwen Broeder Iesus hiet?
En is u, trouwen Hoeder,
Hoe dan // soo van.
Sulck een Hoeder // soo een Broeder,
Afgeweken,
Voelt doch, ziele, ach wilt niet breken.
8. Ick voel, ick voel, mijn herte brant:
Ick voel, û Iesus! ‘k voel u hant,
| |
[Folio 102]
| |
Mijn ziele gantsch door-grieven,
O soete Iesu, ach! hoe soet,
O lieve Iesu, ach! hoe goet,
Hoe soet is ‘t u te lieven,
Komt ghy // steelt vry,
Gantsch mijn herte // dat met smerte,
Noch blijft hangen,
Aen mijn vleesch daer ‘t sit gevangen.
9. Neemt ghy mijn Hert, het komt u toe,
Het is der vreemden Heeren moe,
Iesu, mijn Heer, mijn Koningh,
Komt doch mijn Heylandt, komter in:
Gebiet en stieret na u sin,
Als in u eygen wooningh,
Ach Heer // hoe seer,
Perst en dringt my // ach hoe dwingt my
Uwe teere
Liefd en goetheyt. Ach! mijn Heere!
10. Daer is mijn hert geheel en al,
Of ‘t wil of ‘t kan, het moet en ‘t sal,
‘t Moet u mijn Heylandt minnen,
U lieve Iesu, u alleen,
U soete Iesu, anders geen,
En wilt niet, dringter binnen,
Dringt ‘et // dwingt ‘et,
Doet ‘et swichten // door u schichten,
Al soudt scheuren,
Dringter deur, ten sal niet treuren
11. ‘t Is liefde dwang, ‘t is soet gewelt,
Die niet en deert, dat niet en quelt,
Houdt ghy het maer gebonden,
‘t En vreest niet voor die slaverny,
Want uwe banden maken vry,
Vant // harde jock der sonden:
Waer van // ‘t niet kon,
| |
[Folio 103]
| |
Vryheyt krijgen // of ‘t moet hijgen
En verlangen,
Om van u te zijn gevangen.
12. Daer dan mijn Heylant, grijpt ‘et aen,
En doet ‘et in de boeyen gaen,
‘t Moet u gevange wesen,
Daer soete Iesu, ‘t vreest geen dwang,
Hoe hard gy ‘t perst ten is niet bang:
U wonden is genesen,
Grijpt ‘et // nijpt ‘et
Doch soo innig // vry wat vinnig,
O die nepen,
Zijn soo soet, ‘t sijn liefde-grepen.
13. Daer dan, mijn Heer, daer is mijn hert,
Daer is mijn ziel, die door u wert
Om u, tot u gedrongen,
Al seyd ghy houdt voor u een deel:
Ick sou niet konnen, ‘t wert geheel,
Door u, tot u gedwongen,
U drang // u dwang,
Is soo lieflijck // schoonste die flick
Steelt mijn herte,
Ia vermoort ‘et sonder smerte.
14. Ten vreest noch list, noch oock gewelt,
Of gy het steelt, of nedervelt,
Het wil u niet ontloopen,
Al voert gy ‘t weg, al slaet ghy ‘t doot,
Of ‘t leeft, of sterft, ‘t is in u schoot,
‘t Sal in de doot noch hoopen,
Geen noot // dien doot,
Sal het geven // ‘t rechte leven,
Want hierom, och!
Roept ‘et steets, ô Iesu! komt doch.
15. Wanneer, mijn Heylant, ach mijn Heer!
| |
[Folio 104]
| |
O soete Iesu, ach wanneer!
Sal ick u eens hier boven,
Bevrijdt van al dien vremde-dwang,
Die my hier valt soo hart en bang
Met uwe Kinderen loven,
O daer // sal maer,
Eeuwigh schat’ren // helder klat’ren,
Liefde dwingt ons,
O de liefde Christi dringt ons!
Sat Christo dives amico.
Robertus Immens.
De goes den 17. Iunij 1674. |
|