Het Cancellierboeck
(1931)–Robert de Sorbon–
Auteursrecht onbekendGa naar margenoot+ Hier begint wat totter rechter biechten behoert, dat vyfde capittelGa naar voetnoot1).Een mensche den syn sunden rouwen ende wael wilt biechten, hy moet weten, wat totter warigher biechten tuwe behoert; dats, dat sy moet syn gheheel, niet somme ghesacht ende somme achter ghelaten; willens of somme eyne priester ghesacht ende somme eynen anderen mit voer raede. Psalmus: Confitebor tibi domine in toto corde meo. Item: recogitabo tibi omnes annos meos in amaritudine anime mee. Ghewarighe biecht moet oec syn willens ende niet bedwonghen. Psalmus: Voluntarie sacrificabo tibi et confitebor nomini tuo quoniam bonum est. Item: refloruit caro mea et ex voluntate mea confitebor tibi. Ghewarighe biecht die moet oec syn ghetrouwe, dat is dat die mensche betrouwen sal sonder twyvel, dat onse here overmits syn biecht verghieft hemGa naar voetnoot2) syn sunden, ende mechtich is te vergheven dyn sunden, wie voel datter is ende wie groet dat sy syn,Ga naar margenoot+ al weer der oec alsoe voel ende alsoe groet alsGa naar voetnoot3) alle die werelt ghedaen heeft. Yudas hadde dat eerste punte, want hy biechte alinc ende gheheel: ic hebbe mysdaen, - sprac hy -, want ic heb verraden ende vercocht dat onnoesel bloet Iesu Cristi. Hy hadde oec dat ander punt, want syn biecht was willens, doe hy seechde uut eynre rouwigher herten: ic hebbe mysdaen. Mer dat derde punte en hadde hy niet; dat ontbrac hem, want hy en gheloefde niet, dat onse here mocht vergheven alsoe grote sunde, als hy in den verradenisse ende in den vercoepen ghedaen hadde. Ende om dat hem ontbrac een punt, soe en was syn biecht niet volcomen, noch hem salich. Het segghen die meesters, dat Judas meer verwracht ende vertoernde onsen here in den mystrouwen, dan in dien dat hy tenGa naar voetnoot4) vercocht ende verriet. Nu is te besien, wie die mensche sal beghinnen te biechten endeGa naar margenoot+ te lesen dat boeck der consciencien, als hy is comenGa naar voetnoot5) tot synen | |
[pagina 163]
| |
biechter. Het syn sulke lude, als sy beghinnen te biechten, soe segghen sy: ic come uch te ghenaden, te mynre sielen behoef; ende mit desen beghinnen sy hoer sunden te segghenGa naar voetnoot1). Dese en beghinnen niet volcomelic. Een priester mach die dinghen, die men seecht in raedeGa naar voetnoot2), voert segghen sonder verboeren synre priesterscap. Mer nochtan mysduyt hy herde seer, dat hy raede voert seecht tegen Gode ende teghen synre eeGa naar voetnoot3). Mer dat men seecht den priester in biechten, dat en mach hy om al die werelt niet voert segghen, daer tuwe hedde hy syn priesterscap ewelic verboert. Daer om als een mensche komt tot synen biechter om te biechten, soe sal hy aldus beghinnen: Benedicite, Ic gheve my sculdich ende belie den almechtighen God, ende onser vrouwen Sancta Maria,Ga naar margenoot+ ende alle gods Heilighen ende uch here, dat ic ghesundicht heb ende misdaen in desen ende in desen. Ende dan soe sal hy opluken dat boeck synre consciencie, ende lesen alle syn sunden sunderlinghen, daer hem syn consciencie af berisptGa naar voetnoot4) heeft. Dese woerde: ic gheve my schuldich ende belie den almechtighen God, ende onder Vrouwen Sinte Maria ende alle Gods heilighen ende uch vader of here, syn alsoe crechtich, dat sy sluten des priesters mont, ende ontdoen die poerte van hemelryc, en sluten den wech ter hellen wart. Sy maken ghewarighen peys tusschen God ende den sunder overmits syn biecht, wilke peys te voeren Maria noch alle syn Heilighen niet en mochten maken. Ende die biecht maect den mensche, die te voeren dat onreynste vat was, dat syn mocht, een woninghe der heiligher Drievoldicheit GodsGa naar voetnoot5). |
|