't Kleyn lust-hofje vol van bruyloft-zangen, echt-liedekens, houwlijcx-baken en feest-gedichten



[pagina 230]
Echts-Gesangh.
Stemme: Waer is nu mijn vryheydt. HEt was en blijft gemeen, Dat twee, op 't veerst verscheen, Noch in 't end' wel worden een, (Een) ja soo dra, door't woortje Ja, Het Eerlijck Echt Haer in liefden t'samen hecht. 2. Dees vryen Echten-staet Voedt veel onheyl en quaet, Als elck tegens aer aengaet, Maer soo haer Wet, van Godt geset, Recht werdt beleeft, Sy volmaeckte vruchten geeft.
[pagina 231]
3. Geen vreught meer vreught hier baerdt, Dan soo te sijn gepaert, Dat den een in d' aer vergaert, Wanneer men beydt, van 't quade scheydt, En stadigh jaeght Na al 't geen dat Godt behaeght. 4. Eerwaerdigh is de Vrouw Die in voorspoet en rouw Blijft haer Heer en Man getrouw, En volght Sara, dan sedigh na, Die heeft betoont Wat een eerbaer Vrouwe kroont. 6. Al is de Man de Heer, Soo moet hy nimmermeer 't Swacke vaetje stoten neer, Maer onder-stant, betonen, want Sy is alleen Nu sijn eygen vleesch en been.
[pagina 232]
6. Ick wensch, vereende Twee, Dat liefd', eendracht en vree, By u altoos houden stee, Op dat verschil, noch tegen-wil, V harte naeckt, Ja veel min on-eenigh maeckt. 7. En dat uyt dese standt, In Edens Hof geplant, Die ghy vreughdigh slaet ter handt, Werdt voort en voort, veel deughts bespoort, Op dat u plicht Die in duyster sit verlicht. P. I.