't Kleyn lust-hofje vol van bruyloft-zangen, echt-liedekens, houwlijcx-baken en feest-gedichten
(1649)–Hendrik Jacobz. Soetenboom– AuteursrechtvrijToon: Hoe schoon licht ons den Morgen-Star.
| |
[pagina 214]
| |
Het is een nieuwe leven,
Het is een licht voor duysternis,
Een vryheyt voor gevanckenis,
Een springen voor een beven,
Als 't hart, van smart,
Ongesonden, en van wonden, is ontbonden,
't Is een vreughde niet om gronden.
2. Als yemant maer tot angelen staet,
En siet hoe 'er sijn dobber gaet,
Als 't visje maer eens tucket,
Het is voor hem een groot gerijf,
Terstont verblijt zijn hart in 't lijf,
De ziel die wordt verrucket,
Om ras, op t pas,
Met verlangen, na veel gangen, visch te vangen,
Maer wat vreught als het blijft hangen.
3. Een jager die nae 't wilde jaeght,
En hier en daer na 't wilde vraeght,
| |
[pagina 215]
| |
Wanneer men hem 't wild' wijset,
Het is voor hem geweldigh soet,
Hy rijdt te paerd', hy loopt te voet,
De Bergen hy op-stijget,
En daelt, en dwaelt,
En hy hijget, en hy sijget, en hy swijget,
Maer wat vreught als hy 't wildt krijget.
4. Wat moet'er dan een vreughde zijn
Als 't hart, bedwelmt van minne-pijn,
Zijn weer-helft gaet om-soecken,
En vintse dan na sijnen wensch,
Het maeckt gewis een nieuwen mensch,
't Is vreught in allen hoecken:
Een vrouw, die trouw,
In haer vonden, t' allen stonden, is bevonden,
't Is een vreught in hart en monden.
5. Dit proeft ghy nu Heer Bruydegom,
Ghy zijt u liefste wellekom,
| |
[pagina 216]
| |
Oock welkom moet u wesen
V lieve Bruydt, die aen u zy
Geseten is u dichte by.
Oock welkom zijn by desen,
Welkom, rondtom,
Al de vrinden, wel-gesinden, de beminden,
Die sigh op de Bruyloft vinden.
6. Wy zijn met u, o Bruydegom, bly,
't Is vreught voor ons, 't is vreught voor dy,
't Is vreught voor u Vriendinne:
De Heere geef u beyd' te saem,
Dat ghy meught leven seer bequaem,
Met zegen in 't beginne;
En voort, alst hoort,
In u wegen, als een regen, wel te degen,
Altijdt meught beleven zegen.
7. 't Is Godt de Heer die 't lieve Paer,
Seer lieffelijcken by malkaer,
| |
[pagina 217]
| |
Te samen heeft gebonden:
Wel vrienden laet ons al te saem
Met sangen prijsen Godes naem,
Sijn eer met eer verkonden:
Vry uyt, geluyt,
Laet de keelen, nu eens queelen, met ons veelen,
Handt en tongh, Muzijck speelen.
C. B. |
|