't Kleyn lust-hofje vol van bruyloft-zangen, echt-liedekens, houwlijcx-baken en feest-gedichten

[p. 210]

Bruydts Lof en Plicht.

Stemme: De Maets al van de goude Leeuw'. Oft:
Ons Speel-Iacht nu al vaerdigh leydt Oft:
Wie sal in 's Princen dienst voortaen.

VRouw Bruydt gepresen, schoone Bloem,
Pronck, Perel, Roose uytgelesen,
V Bruydegoms kroon en sijn roem,
En boven al van hem gepresen.

2. Ghy zijt getreden in den staet,

In d'Echte-staet zijt ghy getreden,
Een stuck dat 't al te boven gaet,
Daer vreught en smert wert in geleden.

[p. 211]

 

3. Dies bid ick u te deser tijdt

 

Dat ghy geduldigh zijt in lijden,

 

Dat welcke u vaeck breet en wijt

 

Van alle kanten komt bestrijden.

 

4. En als ghy zijt in groot geluck,

 

Dat ghy dan niet en wordt hooghmoedigh,

 

Maer dat ghy dan (gelijck in druck)

 

V wendet tot den Heere goedigh.

 

5. En denckt dat 't alles komt van God,

 

Van sijnen handt moet ghy verwachten,

 

't Sy vreughde of een droevigh lot,

 

Ey! wilt dit doch voor al betrachten.

 

6. Siet ghy met God niet murmureert,

 

Maer seght: de Heer heeft 'et genomen,

 

De Heere is 't die 't weder geeft,

 

Dies heeft hy van mijn danck bekomen.

 

7. Weest uwen Man gehoorsaem, hoort,

 

Het is u plicht en 't staet geschreven:

[p. 212]

 

Het is dien grooten Godt zijn woordt,

 

Dat hy u selver heeft gegeven.

 

8. Betracht dees saeck soo doet ghy wel,

 

Het is een trap die u leydt boven,

 

Selfs in den Hemel uyt de Hel,

 

Een yeder mensch sal u dan loven.

 

9. Geeft ghy een ware voor-beelt goet

 

Aen yeder Vrouwe hier op aerden,

 

Dat sy haer Echte-Man soo doet,

 

Als ghy doet uwen vriendt vol waerden.

 

10. Dus sal de vreede zijn geplant,

 

En eendracht zijn voor twist gekomen:

 

De liefde sal, door 't gansche landt,

 

Seer heerlijck blincken sonder schroomen.

 

11. Dan salmen prijsen uwe daedt,

 

V eere als een vreedens-moeder,

 

Geluckigh achten die nu staet,

 

En is u sorgh, u lief, en hoeder.

[p. 213]

 

12. Het is een saeck die aengenaem

 

Is by den grooten Godt gepresen,

 

Die sijnen zegen, seer bequaem,

 

De sulcke altijdt heeft bewesen.

J. Y. Kleyn-Sorg.